5 அவங், ஆக்களப்படெ ஹிந்திகும் ஒப்பன ஹளாய்ச்சுபுட்டாங்; ஆக்க அவன கொந்துரு; அதே ஹாற பேறெ கொறே ஆள்க்காறா பாட்ட பொடுசத்தெபேக்காயி ஹளாய்ச்சாங்; ஆக்களாளெ செலாக்கள ஹுயிது ஹளாயிச்சுரு, செலாக்கள கொந்துரு.
மற்றுள்ளாக்க ராஜாவு ஹளாய்ச்சா கெலசகாறின ஹிடுத்து நாணங்கெடிசி, ஹுயிது கொந்துரு.
எருசலேம் ஜனங்ஙளே, எருசலேம் ஜனங்ஙளே, பொளிச்சப்பாடிமாரின கொல்லாக்களே! நிங்களப்படெ நா ஹளாயிச்சாக்கள கல்லெருது கொந்துறல்லோ! கோளி தன்ன மக்கள, தன்ன செறகின ஒளெயெ கூட்டிசேர்சா ஹாற நா நிங்கள ஏசோ பரச நன்னப்படெ சேர்சுக்கு ஹளி ஆசெபட்டண்டித்திங்; எந்நங்ங நிங்காக மனசில்லாதெ ஹோத்து.
அதுகொண்டு, ஜனங்ஙளு நிங்கள ஏனொக்க ஹளிங்ஙும் ஆ சமெயாளெ நிங்க துள்ளி, சாடி சந்தோஷபடிவா; அதனபகர சொர்க்காளெ நிங்காக தெய்வத கையிந்த ஒள்ளெ அனுக்கிரக கிட்டுகு; ஏனாக ஹளிங்ங, ஆக்கள கார்ணம்மாரு, பண்டு இத்தா பொளிச்சப்பாடிமாரின அந்த்தெ தென்னெ உபதரிசிதீரல்லோ!”
ஹிந்திகும் ஆ மொதலாளி, பேறெ ஒந்து கெலசகாறன ஆக்களப்படெ ஹளாய்ச்சாங்; ஆக்க அவன தெலேக கல்லெருது பொடுமாடி, நாணங்கெடிசி ஹளாய்ச்சுரு.
ஆ மொதலாளிக சினேகுள்ளா ஒந்தே ஒந்து மங்ங இத்தாங்; அதுகொண்டு அவங், ‘நன்ன மங்ஙனாதங்ஙும், மதிப்புரு’ ஹளி பிஜாரிசிட்டு கடெசிக அவன ஹளாயிச்சாங்.
எந்தட்டு ஏசு, “எந்நங்ஙும், நிங்க மனசிலுமாடத்துள்ளுது ஏன ஹளிங்ங, எலியா நேரத்தே பந்துகளிஞுத்து ஹளி, அவனபற்றி புஸ்தகதாளெ எளிதிப்பா ஹாற தென்னெ ஜனங்ஙளு அவன உபதரிசி கொந்துட்டுரு” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகொண்டு அப்பனாயிப்பா தெய்வ நிங்களமேலெ தயவுகாட்டி சகாய கீவா ஹாற தென்னெ, நிங்களும் மற்றுள்ளாக்களமேலெ தயவுகாட்டி, ஆக்காக சகாய கீதுகொடிவா.
