23 தோணி ஹோயிண்டிப்பா சமெயாளெ ஏசு தோணியாளெ கெடது ஒறங்ஙத்தெ கூடிதாங்; அம்மங்ங கடலாளெ சுள்ளிகாற்று உட்டாயிட்டு, தோணி நீராளெ முங்ஙத்தெ ஆத்து.
ஹிந்தெ ஒந்துஜின ஏசு கெனசரேத்து கடலா அரியெ நிந்தித்தாங்; அம்மங்ங தெய்வ வஜன கேளத்தெபேக்காயி ஒந்துபாடு ஆள்க்காரு திக்கி தெரக்கிண்டு ஏசினப்படெ பந்துரு.
ஹிந்தெ ஒந்துஜின ஏசு தன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ கடலா அரியெ பந்தட்டு, “பரிவா, நங்க கடலின அக்கரெக ஹோப்பும்” ஹளி ஹளிதாங். அந்த்தெ ஆக்க எல்லாரும் தோணிஹத்தி ஹோதுரு.
அந்த்தெ நங்க ஆசியா கடலோரகூடி ஹோப்பா, அதிரமித்தி நாடிந்த பந்தா கப்பலாளெ ஹத்திதும்; மக்கதோனியாளெ உள்ளா தெசலோனிக்கெ பட்டணக்காறனாயிப்பா அரிஸ்தர்க்கு ஹளாவனும் நங்களகூடெ இத்தாங்.
அதுமாத்தறல்ல சத்தா ஏசு ஜீவோடெ எத்துதீனெ ஹளி நங்க பிரசங்ங கீவுதுகொண்டு, நங்கள ஜீவாக ஏது சமெயாளெயும் ஆபத்து உட்டல்லோ?
ஆ தொட்ட பூஜாரியாயிப்பா ஏசிக மாத்தறே நங்கள புத்திமுட்டும், சங்கடம் கொத்துகிட்டுகொள்ளு; அவங் ஈ பூமியாளெ மனுஷனாயி ஜீவுசதாப்பங்ங தென்னெ எல்லா விததாளெயும் நங்கள ஹாற தென்னெ கஷ்ட சகிச்சாவனாப்புது; எந்நங்ங, அவங் ஒரிக்கிலும் தெற்று குற்ற கீதுபில்லெ.
