23 எத்து நெடெவத்தெ பற்றாத்த ஈ மனுஷனகூடெ, ‘நீ கீதா தெற்று குற்றத ஷெமிச்சுஹடதெ’ ஹளி ஹளுதோ எளுப்ப? அல்லா ‘நீ எத்து நெடெ’ ஹளி ஹளுதோ ஏதாப்புது எளுப்புள்ளா காரெ?
அல்லி இப்பங்ங ஒந்து தளர்வாத தெண்ணகாறன செல ஆள்க்காரு தண்டுகெட்டி ஹொத்தண்டு பந்துரு; ஏசு ஆக்கள நம்பிக்கெத கண்டட்டு, ஆ தளர்வாத தெண்ணகாறனகூடெ, “தைரெயாயிற்றெ இரு; நீ கீதா தெற்று குற்றத ஒக்க ஷெமிச்சுஹடதெ” ஹளி ஹளிதாங்.
‘நீ கீதா தெற்று குற்றத ஷெமிச்சுஹடதெ’ ஹளி ஹளுதோ எளுப்ப? அல்லா ‘நீ எத்து நெடெ’ ஹளி ஹளுதோ ஏதாப்புது எளுப்புள்ளா காரெ?” ஹளி கேட்டாங்.
நா, தளர்வாதக்காறனகூடெ ‘நீ கீதா தெற்று குற்றத ஷெமிச்சுஹடதெ’ ஹளி ஹளுதோ, அல்ல ‘நின்ன கெடெக்கெ எத்திண்டு நெடது ஹோ’ ஹளி ஹளுதோ, ஏதாப்புது எளுப்புள்ளா காரெ? ஹளிவா!
எந்நங்ங ஏசு ஆக்கள பிஜார அருதட்டு, “நிங்க ஏனாக அந்த்தெ பிஜாருசுது?
மனுஷனாயி பந்தா நனங்ங பூமியாளெ மனுஷம்மாரா தெற்று குற்றத ஷெமிப்பத்தெ அதிகார உட்டு ஹளிட்டுள்ளா காரெ நிங்க மனசிலுமாடுக்கு” ஹளி ஹளிதாங்; எந்தட்டு, தளர்வாதக்காறனகூடெ, “நீ நின்ன கெடெக்கெத எத்திண்டு, நின்ன ஊரிக ஹோ” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்தட்டு ஏசு அவள நோடிட்டு, “நின்ன நம்பிக்கெகொண்டு நின்ன தெற்று குற்றாக மாப்பு கிடுத்து” ஹளி ஹளிதாங்.
