11 அம்மங்ங ஆக்க தோணித ஒக்க கடல்கரெ ஓராக கொண்டு ஹோயி நிருத்திட்டு, எல்லதனும் புட்டு ஏசினகூடெ ஹோதுரு.
நன்னகாட்டிலி அப்பனோ, அவ்வெதோ கூடுதலு சினேகிசாவாங் நனங்ஙபேக்காயி ஜீவுசாவனாப்புது ஹளி ஹளத்தெ யோக்கிதெ உள்ளாவனல்ல; அதே ஹாற தன்ன மகளோ, மங்ஙனோ நன்னகாட்டிலி கூடுதலு சினேகிசாக்களும் நனங்ஙபேக்காயி ஜீவுசாக்க ஹளி ஹளத்தெ யோக்கிதெ உள்ளாக்களல்ல.
அதங்ங பேதுரு ஏசினகூடெ, “அம்மங்ங நங்க எல்லதனும் புட்டட்டு நின்னகூடெ பந்நனல்லோ? நங்காக ஏன கிட்டுகு?” ஹளி கேட்டாங்.
“நன்ன ஹேதினாளெ, ஏரிங்ஙி தன்ன ஊரு, அண்ணதம்மந்தீரு, அக்கதிங்கெயாடுரு, அப்பாங், அவ்வெ, மக்க, சல, இதொக்க புட்டு பந்தாக்காக, நூரு பங்கிக கூடுதலு பல கிட்டுகு, நித்திய ஜீவிதும் கிட்டுகு.
ஏசு அந்த்தெ ஹளத்தாப்பங்ங ஆக்க பலெத ஒக்க அல்லிதென்னெ ஹைக்கிட்டு ஏசினகூடெ ஹோதுரு.
ஆக்கிப்புரும் ஆகதென்னெ ஆக்கள அப்பனும், தோணிதும் புட்டட்டு, ஏசினகூடெ ஹோதுரு.
ஏசு சினேகத்தோடெ அவன நோடிட்டு, “எந்நங்ங நின்னகையி ஒந்து கொறவுட்டு; நீ ஹோயி, நினங்ங உள்ளா சொத்துமொதுலு ஒக்க மாறிட்டு, ஆ ஹணத பாவப்பட்டாக்காக கொட்டூடு; அம்மங்ங, சொர்க்காளெ நீ சம்பத்துள்ளாவனாயி இறக்கெ; எந்தட்டு, நீ நன்னகூடெ பா!” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங அவனும் அல்லிந்த எத்து, எல்லதனும் புட்டட்டு ஏசினகூடெ ஹோதாங்.
