12 அம்மங்ங ரோமா ராஜெக பேக்காயி, நிகுதி பிரிப்பாக்களும் ஸ்நானகர்ம எத்தத்தெ பேக்காயி யோவானப்படெ பந்தட்டு, “குரூ நங்க ஏன கீயிக்கு” ஹளி கேட்டுரு.
நிங்கள சினேகிசாக்கள மாத்தற நிங்க சினேகிசிங்ங அதனாளெ பல ஏன ஹடதெ? அன்னேயமாயிற்றெ நிகுதி பிரிப்பாக்களும் அந்த்தெ தென்னெ ஆக்கள ஆள்க்காறா சினேகிசீரெ.
எந்நங்ங ஆ, நிகுதி பிரிப்பாவாங் தூர பாஙி நிந்தட்டு, ஆகாசதகூடி நோடத்தெ நனங்ங அர்கதெ இல்லெ ஹளி பிஜாரிசி, சங்கடத்தோடெ தன்ன நெஞ்சிக ஹுயிதட்டு, ‘தெய்வமே! நா ஒந்து குற்றக்காறனாப்புது, நன்னமேலெ கருணெ காட்டுக்கு’ ஹளி ஹளிதாங்.
யோவானு அந்த்தெ ஹளத்தாப்பங்ங ஆக்க எல்லாரும், “அந்த்தெ ஆதங்ங நங்க ஏன கீயிக்கு?” ஹளி கேட்டுரு.
அதங்ங அவங், “ஜனங்ஙளு ஏசு உருப்பி நிகுதி கொடத்துட்டோ, அதன மாத்தற நிங்க பொடிசிங்ங மதி; ஒப்பன கையிந்தும் கூடுதலு ஹண பொடுசத்தெ பாடில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
யோவானு ஹளிகொட்டா தெய்வகாரியங்ஙளு கொறே ஆள்க்காரு கேட்டுரு. ரோமாக்காறிக நிகுதி பிரிப்பா ஆள்க்காரும் அவனகொண்டு ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்தி, தெய்வ நீதியுள்ளாவனாப்புது ஹளி ஹளிரு.
ஈ வாக்கு கேளங்ங ஆக்கள மனசிக குத்துகொண்டுத்து; ஆக்க பேதுறினும் மற்றுள்ளா அப்போஸ்தலம்மாரினும் நோடிட்டு, “கூட்டுக்காறே! அந்த்தெ ஆதங்ங நங்க ஏனாப்புது கீயபேக்காத்து?” ஹளி கேட்டுரு.
