5 அம்மங்ங ஆக்க எல்லாரும் சந்தோஷபட்டு, செரி அதனபகர நினங்ங ஹண தரக்கெ ஹளி ஹளிரு.
அம்மங்ங அவங், தொட்டபூஜாரிமாரப்படெயும், எருசலேம் அம்பலத பட்டாளத் தலவம்மாரப்படெயும் ஹோயிட்டு, ஏசின எந்த்தெ ஒற்றிகொடுது ஹளிட்டுள்ளுதன பற்றி கூட்டகூடிதாங்.
அதங்ங அவனும் செரி ஹளி சம்சிதாங்; எந்தட்டு அவங், ஏசினகூடெ ஒப்புரும் இல்லாத்த சமெயாளெ ஏசின ஒற்றிகொடத்தெ பேக்காயி நோடிண்டித்தாங்.
எந்நங்ங அவங் அன்னேய கீது ஹண சம்பாரிசிதா ஹேதினாளெ மரந்த தெலெ கீளெபித்து ஹொட்டெ ஹொட்டி கொடலு ஹொறெயெ சாடி சத்தாங்; ஆ ஹணதாளெ கொறச்சு சல பொடுசத்தெ எடெயாத்து.
அம்மங்ங பேதுரு அவன நோடிட்டு, “தெய்வ தானமாயிற்றெ தந்துதன நீ ஹணகொட்டு பொடுசக்கெ ஹளி பிஜாரிசிப்புதுகொண்டு, நீனும் நின்ன ஹணதகூடெ நசிச்சண்டு ஹோ.
இந்த்தலாக்க தெய்வத ஒள்ளெ பட்டெ புட்டட்டு, பெயாறின மங்ஙனாயிப்பா பிலேயாமு அன்னேயமாயிற்றெ ஹண சம்பாருசத்தெ ஆக்கிரிசிதா ஹாற துஷ்டத்தர கீவாக்களாப்புது.
பயங்கர கண்ணாசெ ஹிடுத்தா ஆக்க தந்தறபரமாயிற்றெ நிங்கள ஹணத ஏமாத்துரு; தெய்வ ஆக்காக தீர்ச்செயாயிற்றும் சிட்ச்செ கொடுகு.
ஏனாக ஹளிங்ங, அசுயங்கொண்டு தன்ன தம்மன கொந்தா காயீனினஹாற உள்ளாக்களும், பிலேயாமின ஹாற ஹணாக பேக்காயி குற்ற கீதாக்களும், மோசேத எதிர்த்து கூட்டகூடி நசிச்சு ஹோதா கோராகின ஹாரும் நெடிவாக்களாப்புது ஈக்க; இந்த்தலாக்காக கேடுகால தென்னெயாப்புது.
