41 ஏசு அந்த்தெ ஹளிதாகண்டு பேதுரு, “எஜமானனே! ஈ காரெ ஒக்க நங்காக மாத்தற ஹளிதப்புதோ? அல்ல எல்லாரினகூடெயும் ஹளுதோ?” ஹளி கேட்டாங்.
நன்ன சிஷ்யம்மாராயிப்பா நிங்காக ஹளுதன, நா எல்லாரிகும் ஹளுதாப்புது; ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்தட்டு ஏசு சிஷ்யம்மாரப்படெ பந்து நோடங்ங, ஆக்க மூறாளும் ஒறங்ஙிண்டிப்புது கண்டட்டு, பேதுறினகூடெ, “சீமோனே! ஒறங்ஙுதோ? நனங்ஙபேக்காயி நின்னகொண்டு ஒந்து மணிக்கூறுகூடி ஒறங்ஙாதெ இப்பத்தெ பற்றோ?
மொதலாளி அவனகூடெ ஏன கெலச ஹளிதாங் ஹளி அருதட்டுங்கூடி, அதன கீயாதெ இப்பா கெலசகாறங்ங ஒள்ளெ சிட்ச்செ கிட்டுகு.
எந்நங்ங தன்ன மொதலாளி ஏன கெலசகீவத்தெ ஹளிதாங் ஹளி ஒயித்தாயி மனசிலுமாடாதெ தெற்றாயிற்றெ கீவா கெலசகாறங்ங கொறச்சு சிட்ச்செ கிட்டுகொள்ளு. ஏறங்ங கூடுதலு பொருப்பு கொட்டனோ, அவங் ஜாகர்தெயோடெ கணக்கு ஏல்சுக்கு. ஒப்பங்ங கூடுதலு பொருப்பு கொட்டித்தங்ங அவனகூடெ கூடுதலு கணக்கு கேளுவாங்.
எல்லதங்ஙும் முடிவு ஆயிஹோத்து; அதுகொண்டு நிங்க ஏகோத்தும் சொந்த ஆசெத அடக்கி, சுபோத உள்ளாக்களாயி, தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதண்டிரிவா.
நிங்கள சத்துருவாயிப்பா செயித்தானு கச்சிகீறா சிங்கத ஹாற நிங்கள நாசமாடத்தெ நோடீனெ; அதுகொண்டு வளரெ சிர்தெ உள்ளாக்களாயும், சுபோத உள்ளாக்களாயும் நெடதணிவா.
