12 அம்மங்ங சகரியங் ஆ தூதன கண்டு அஞ்சிபெறெச்சட்டு, அந்தபுட்டு நிந்தித்தாங்.
ஆக்க கல்லறெ ஒளெயெ ஹுக்கி நோடங்ங, ஆக்கள பலபக்க பெள்ளெ உடுப்பு ஹைக்கி குளுதித்தா, ஒந்து பாலேகாறன கண்டு அஞ்சியுட்டுரு.
அம்மங்ங மரியா தெய்வதூதங் கூட்டகூடிது கேட்டு அஞ்சிட்டு, இதன அர்த்த ஏனாயிக்கு ஹளி ஆச்சரியபட்டு சிந்திசிண்டித்தா.
கொர்நேலி, தூதன சூந்நுநோடி அஞ்சிட்டு, “எஜமானனே! ஏனாப்புது” ஹளி கேட்டாங்; அம்மங்ங தூதங் அவனகூடெ, “நின்ன பிரார்த்தனெயும், நீ கீதா தானதர்மங்ஙளும் தெய்வ கண்டுஹடதெ.
நா அவன காம்பதாப்பங்ங, சத்த சவத ஹாற அவன காலிக பித்துட்டிங்; அவங், தன்ன பலக்கையித நன்னமேலெ பீத்தட்டு, “அஞ்சுவாட; எல்லதனும் தொடங்ஙி பீத்தாவனும், எல்லதனும் அவசான மாடாவனும் நா தென்னெயாப்புது.
