34 அம்மங்ங ஆக்க, “எஜமானனே! ஆ தீனித நங்காக ஏகோத்தும் தருக்கு” ஹளி கேட்டுரு.
அம்மங்ங அவ ஏசினகூடெ, “எஜமானனே! ஆ நீரு நனங்ஙும் தருக்கு, அம்மங்ங இனி நனங்ங தாகம் பார; நீரு கோரத்தெ பேக்காயி இல்லிக பொப்பத்துள்ளா ஆவிசெயும் உட்டாக” ஹளி ஹளிதா.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “நா ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது, நிங்க அல்புத கண்டுதுகொண்டல்ல, ஹொட்டெதும்ப தொட்டி திந்துதுகொண்டாப்புது நன்ன தெண்டிண்டு பந்திப்புது.
நா ஹளுது பொள்ளல்ல, நங்கள எஜமானனாயிப்பா ஏசின அப்பனாயிப்பா தெய்வாகே எல்லதும் கொத்துட்டு; தெய்வாக ஏகோத்தும் பெகுமான உட்டாட்டெ.
