23 முந்தாளஜின ஏசு, தெய்வாக நண்ணி ஹளிட்டு கொட்டா தொட்டித ஆள்க்காரு திந்தா சலத அரியெ பேறெ செல தோணியும் திபேரியந்த பந்து எத்தித்து.
ஆ ஏளு தொட்டிதும் மீனினும் ஒக்க கையாளெ எத்தி தெய்வாக நண்ணி ஹளிட்டு, முருத்து முருத்து சிஷ்யம்மாரா கையாளெ கொட்டாங்; ஆக்க அதனொக்க ஜனங்ஙளிக பொளிம்பி கொட்டுரு.
அம்மங்ங எஜமானனாயிப்பா ஏசு, தயவுபிஜாரிசிட்டு அவளகூடெ, “அளுவாட ஹளி ஹளிட்டு,
“நிங்க எஜமானனாயிப்பா ஏசினப்படெ ஹோயிட்டு, பொப்பத்துள்ளா கிறிஸ்து நீ தென்னெயோ? அல்லிங்ஙி பேறெ ஒப்பாங் பொப்பட்ட நா காத்திருக்கோ ஹளி கேட்டட்டு பரிவா” ஹளி ஆக்கள ஹளாயிச்சுபுட்டாங்.
அதுகளிஞட்டு ஏசு கலிலாக்கடலின அக்கரெக ஹோதாங்; ஆ கடலிக திபேரியா கடலு ஹளிட்டுள்ளா ஹெசறும் உட்டாயித்து.
