9 ஆகதென்னெ அவங் சுகஆயி எத்து தன்ன கெடக்கெத எத்திண்டு நெடது ஹோதாங்; அந்து ஒழிவுஜின ஆயித்து.
ஏசு அரியெ ஹோயி, அவளகையி ஹிடுத்து ஏள்சிதாங்; ஆகளே அவள பனி மாறித்து; அவ எத்து ஆக்காக தீனிமாடி கொட்டா.
ஆகளே அவன குஷ்டரோக மாறி அவங்ங சுக ஆத்து.
அம்மங்ங ஏசு அவனகூடெ, “நீ ஹோயிக நீ நன்னமேலெ பீத்திப்பா நம்பிக்கெ நின்ன சுகமாடித்து” ஹளிதாங்; ஆகளே அவன கண்ணிக காழ்ச்செ கிடுத்து; அவனும் ஏசினகூடெ ஹோதாங்.
முட்டிதா ஹாற தென்னெ அவள அஸ்துருக்க நிந்துத்து; அம்மங்ங அவள தெண்ணமாறி சுக ஆத்து ஹளி மனசிலுமாடிதா.
அதுகளிஞட்டு ஏசு அவன அம்பலதாளெ கண்டட்டு, “இல்லி நோடு! நினங்ங சுக ஆத்தல்லோ? இஞ்ஞி நினங்ங மோசமாயிற்றெ ஒந்தும் சம்போசாதிருக்கிங்ஙி, இனி நீ தெற்று குற்ற கீயாதெ ஜீவிசீக” ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தெ இப்பங்ங, ஒழிவுஜினதாளெ ஒப்பங்ங சுன்னத்துகீதங்ஙும் தெற்றல்ல; அது நேமத மீறுதே அல்ல ஹளி ஹளீரெ; அந்த்தெ இப்பங்ங, நா ஒப்பன ஒழிவுஜினதாளெ பூரணமாயிற்றெ சுகமாடிதுகொண்டு நிங்க நன்னமேலெ அரிசபடுது ஏனாக?
ஏசு கெசறுமாடி அவன கண்ணிக காழ்ச்செ கொட்டாஜின ஒழிவுஜின ஆயித்து.
