13 எந்நங்ங அவங்ங தன்ன சுகமாடிது ஏசு ஆப்புது ஹளி கொத்தில்லெ ஆயித்து. அல்லி கொறே ஆள்க்காரு கூட்டமாயிற்றெ இத்துதுகொண்டு ஏசு அல்லிந்த பாஙி இத்தாங்.
அம்மங்ங ஆக்கள கண்ணு தொறதுத்து; அது ஏசு ஆப்புது ஹளி மனசிலுமாடிரு; அம்மங்ங ஏசு ஆக்கள முந்தாகந்த மாறெஞ்ஞண்டு ஹோதாங்.
எந்நங்ங ஏசு ஆக்கள எடநடுவிந்த கடது பேறெ பக்க ஹோயுட்டாங்.
அதங்ங ஏசு பிலிப்பினகூடெ, “நா ஈசு கால நிங்களகூடெ இத்தட்டும், நீ நன்ன மனசிலுமாடிபில்லே? நன்ன கண்டங்ங நன்ன அப்பன கண்டா ஹாற தென்னெ; அந்த்தெ இப்பங்ங ‘அப்பன காட்டி தா’ ஹளி ஹளுதேனாக?
அதங்ங ஆக்க அவனகூடெ, “நின்ன கெடெக்கெ எத்திண்டு நெடெ ஹளி நின்னகூடெ ஹளிதாவாங் ஏற?” ஹளி கேட்டுரு.
அதுகளிஞட்டு ஏசு அவன அம்பலதாளெ கண்டட்டு, “இல்லி நோடு! நினங்ங சுக ஆத்தல்லோ? இஞ்ஞி நினங்ங மோசமாயிற்றெ ஒந்தும் சம்போசாதிருக்கிங்ஙி, இனி நீ தெற்று குற்ற கீயாதெ ஜீவிசீக” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆக்க இதன கேளதாப்பங்ங, ஏசினமேலெ எறிவத்தெ பேக்காயி கல்லின எத்திரு; எந்நங்ங ஏசு ஆக்கள கண்ணிக மறெஞ்ஞு, மெல்லெ அம்பலந்த ஹொறெயெ ஹோயுட்டாங்.
