51 அந்த்தெ அவங் ஊரிக ஹோப்பதாப்பங்ங, அவன கெலசகாரு பந்தட்டு, நின்ன மங்ஙங்ங சுக ஆத்து ஹளி ஹளிரு.
ஏசு அவனகூடெ, “நீ ஹோயிக, நின்ன மைத்திக சுக ஆத்து” ஹளி ஹளிதாங்; அம்மங்ங அவங் ஏசு ஹளிதா வாக்கின நம்பி ஊரிக ஹோதாங்.
அம்மங்ங அவங் ஆக்களகூடெ, “நன்ன மைத்திக ஏஸுமணிக சுக ஆத்து?” ஹளி கேட்டாங்; “நென்னெ மத்தினிக ஒந்து மணி சமெயாளெ ஆப்புது சுக ஆதுது” ஹளி ஹளிரு.
“நின்ன மைத்திக சுக ஆத்து” ஹளி ஏசு அவனகூடெ ஹளிதா சமெயாளெ தென்னெயாப்புது சுக ஆதுது ஹளி அவங் அருதட்டு, அவனும், அவன குடும்பக்காரு எல்லாரும் ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துரு.
