8 காற்று, அதங்ங இஷ்ட உள்ளா சலாக ஹோத்தெ, அதன ஒச்செ நிங்காக கேளுகு, எந்நங்ங எல்லிந்த பந்தாதெ எல்லிக ஹோத்தெ ஹளி நிங்காக கொத்தில்லெ; பரிசுத்த ஆல்ப்மாவினாளெ ஹுட்டிதாவனும் அந்த்தெ தென்னெயாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தலாக்க சாதாரண ரீதியாளெ சரீர ஆசெகொண்டோ, ஹெண்ணு கெண்டின சகாயங்கொண்டோ ஹுட்டாதெ, தெய்வதகொண்டு ஹுட்டிதாக்களாப்புது.
அதுகொண்டு ‘ஹொஸ்தாயிற்றெ ஹிந்திகும் ஹுட்டுக்கு’ ஹளி நா ஹளிதனபற்றி நிங்க அதிசயப்படுவாடா.
அதங்ங நிக்கொதேமு, “அது எந்த்தெ சம்போசுகு?” ஹளி கேட்டாங்.
அம்மங்ங, பெட்டெந்நு சுள்ளிகாற்று அடிப்பா ஹாற ஒந்து ஒச்செ ஆகாசந்த பந்தட்டு, ஆக்க குளுதித்தா மெனெயாளெ ஒக்க தும்பித்து.
ஆக்க, இந்த்தெ ஹளி பிரார்த்தனெ கீவங்ங, ஆக்க கூடித்தா சல குலுங்ஙித்து; ஆக்க எல்லாரும் பரிசுத்த ஆல்ப்மாவாளெ தும்பி, தைரெயாயிற்றெ தெய்வ வஜனத அறிசிரு.
ஈ காரெ ஒக்க நெடத்தாவாங் ஆ ஒந்தே ஆல்ப்மாவு தென்னெயாப்புது; அவங் தன்ன இஷ்டப்பிரகார உள்ளா வரத ஒப்பொப்பங்ஙும் பகர்ந்நு கொட்டீனெ.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஒப்பங்ங பேறெ ஒப்பன மனசினாளெ உள்ளுதன அறிவத்தெ தன்ன மனசுகொண்டு பற்றுகு; அதே ஹாற தென்னெ தெய்வத மனசினாளெ உள்ளுதன அறீக்கிங்ஙி, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின சகாய பேக்கு; அது இல்லாதெ ஒப்பங்ஙும் மனசிலுமாடத்தெ பற்ற.
கிறிஸ்து சத்தியநேருள்ளுளாவனாயி தென்னெ ஜீவிசிதாங் ஹளிட்டுள்ளுது நிங்காக கொத்துட்டல்லோ? அதுகொண்டு கிறிஸ்தின ஹாற தென்னெ சத்தியநேரு உள்ளாக்களாயி ஜீவுசாக்க ஒக்க தெய்வதகொண்டு ஹுட்டிதாக்களாப்புது.
