13 ஆக்க அவளகூடெ, “ஹெண்ணு! நீ ஏனாக அளுது?” ஹளி கேட்டாங் அதங்ங அவ, “நன்ன எஜமானன எத்திண்டு ஹோயுட்டுரு, எல்லி பீத்துரு ஹளி கொத்தில்லெ” ஹளி ஹளிதா.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ நிங்க இப்புரும் பட்டெகூடி சங்கடபட்டு கூட்டகூடிண்டு ஹோப்பா காரெ ஏனாப்புது ஹளி கேட்டாங்; அம்மங்ங ஆக்க, கூட்டகூடாதெ அல்லிதென்னெ நிந்துரு.
அம்மங்ங ஏசு, தன்ன அவ்வெதும், தனங்ங கூடுதலு சினேகுள்ளா சிஷ்யனும் கண்டட்டு, தன்ன அவ்வெதகூடெ, “இத்தோல! இதுதென்னெ நின்ன மங்ங” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு, “மனிசி! அதங்ங நா ஏன கீவத்தெபற்றுகு? நன்ன சமெ இனியும் ஆயிபில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு அவளகூடெ, “ஹெண்ணு ஏனாக அளுது? நீ ஏறன தெண்டுது?” ஹளி கேட்டாங்; அவ ஏசின, கல்லறெ தோட்டத கெலசகாறனாயிக்கு ஹளி பிஜாரிசிட்டு, “நீ ஏசின சவத எத்திண்டு ஹோயித்தங்ங எல்லி பீத்தெ ஹளி ஹளு? நா எத்திண்டு ஹோயணக்கெ” ஹளி ஹளிதா.
ஆகளே அவ ஓடி ஹோயி, சீமோன் பேதுறினகூடெயும், ஏசினமேலெ கூடுதலு சினேகமாயிற்றெ இத்தா சிஷ்யனகூடெயும் “நங்கள எஜமானின ஏறோ எத்திண்டு ஹோயுட்டுரு; அவன எல்லி பீத்துதீரெ ஹளி கொத்தில்லெ” ஹளி ஹளிதா.
அதங்ங பவுலு, “நிங்க அத்து, சுருத்து, நன்ன மனசின கலக்குது ஏக்க? எஜமானனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்திகபேக்காயி நா எருசலேமாளெ கெட்டத்தெ மாத்தற அல்ல, சாயிவத்தெகூடி தயாராப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
