அதுமாத்தறல்ல, சாதாரணமாயிற்றெ எல்லா மனுஷரிகும் பொப்பா புத்திமுட்டே நிங்காகும் பொக்கொள்ளு; தெய்வ சத்தியநேரு உள்ளாவனாயி இப்பாஹேதினாளெ, நிங்களகொண்டு தாஙத்தெ ஆப்பா பரீஷணதே நிங்கள ஜீவிதாளெ அனுவதுசுகொள்ளு; தெய்வ அனுவதிசா பரீஷண பொப்பதாப்பங்ங, அதன தாஙத்துள்ளா சக்தியும் தெய்வதென்னெ நிங்காக தக்கு; அல்லிந்த தப்சத்துள்ளா பட்டெயும் தெய்வதென்னெ காட்டிதக்கு.
ஏசுக்கிறிஸ்து தன்ன பெலெபிடிப்புள்ளா சபெயாயிப்பா ஜனங்ஙளிகபேக்காயி, தன்ன ஜீவகொட்டு, ஆக்கள ஜீவிதாளெ உள்ளா அசுத்தித ஒக்க நீரினாளெ கச்சி சுத்திமாடா ஹாற, தெய்வத வஜனகொண்டு ஒந்து அசுத்தியும் இல்லாதெ கச்சி, சுத்தமாடி தனங்ங சொந்த ஜனமாயிற்றெ மாடிதாங்; இதனொக்க ஓர்த்து, மொதேகளிஞ்ஞா கெண்டாக்களும் தங்கள ஹெண்ணாகளமேலெ சினேக காட்டி ஜீவுசுக்கு.