3 அம்மங்ங மரியா பெலெபிடிப்புள்ளா நளத ஹளா ஒள்ளெ வாசனெ உள்ளா தைலத கொண்டுபந்தட்டு, அதன ஏசின காலிக உஜ்ஜிட்டு, தன்ன தெலெமுடியாளெ தொடத்தா; ஆ தைலத வாசனெ ஊரு முழுக்க மணத்தண்டித்து.
எந்நங்ங மனுஷங்ங அத்தியாவிசெ உள்ளுது ஒந்தே ஒள்ளு. அதாப்புது மரியா தெரெஞ்ஞெத்திதா ஒள்ளெ காரெ; அவள கையிந்த ஒப்புரும் அதன ஹிடுத்துபறியாரரு ஹளி ஹளிதாங்.
நீ நன்ன தெலேக எண்ணெகூடி தேத்து தந்துபில்லெ; எந்நங்ங இவ, பெலெகூடிதா வாசனெ தைலத நன்ன காலிக தேத்து தந்துதாளெ.
ஈ மரியாளாப்புது ஏசின காலிக ஒள்ளெ வாசனெ தைலத உஜ்ஜிட்டு, தெலெமுடியாளெ காலு தொடத்தாவ; சுகஇல்லாதெ இத்தா லாசரு அவள தம்மனாயித்து.
மார்த்தா அந்த்தெ ஹளிட்டு, அவள திங்கெ மரியாளின ஊளத்தெ ஹோதா. அவளப்படெ ஹோயிட்டு, “குரு பந்துதீனெ, நின்ன ஊதீனெ” ஹளி அவள கீயாளெ ஹளிதா.
மரியா ஏசு இப்பா சலாக பந்து அவன காலிக பித்தட்டு, “எஜமானனே! நீ இல்லி இத்தித்தங்ங நன்ன தம்ம சத்திறனாயித்து” ஹளி ஹளிதா.
ஒந்துகுறி சந்தெக ஏசினப்படெ பந்தித்தா நிக்கொதேமு ஹளாவனும் அல்லிக பந்தித்தாங்; அவங் வெள்ளெப்போள ஹளா வாசனெ சாதெனெயும், சந்நனஹொடி இந்த்தலதொக்க கூட்டி சுமாரு மூவத்து கில வாசனெ சாதெனெத கொண்டுபந்தித்தாங்.
