34 “அவன எல்லி பீத்துதீரெ?” ஹளி கேட்டாங். “எஜமானனே! பந்து நோடிவா” ஹளி ஹளிரு.
‘ஏசு இல்லி இல்லெ; அவங் ஹளிதா ஹாற தென்னெ ஜீவோடெ எத்துகளிஞுத்து; பரிவா! ஏசின சரீரத பீத்தா சலத பந்து நோடிவா;
ஏசின சவ, கல்லறெயாளெ அடக்க கீவுதன, மகதலேனா மரியாளும், யோசேத அவ்வெ மரியாளும் நோடிண்டித்துரு.
அவங் ஆக்களகூடெ, “அஞ்சுவாட! குரிசாமேலெ தறெச்சா, நசரெத்து ஏசினாப்புது நிங்க தெண்டுது அல்லோ? ஏசு இல்லி இல்லெ; அவங் ஜீவோடெ எத்துகளிஞுத்து; இத்தோல! ஏசின சவத பீத்தித்தா சல இதுதென்னெ.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “பந்து நோடிவா” ஹளி ஹளிதாங். ஆக்க ஏசினகூடெ ஹோயிட்டு தாங் தங்கித்தா சலத கண்டுரு. அம்மங்ங சமெ சந்நேரக நாக்கு மணி ஆயித்து, ஆக்க அந்து சந்தெக அல்லி தங்கிரு.
மரியாளும் அவளகூடெ பந்தாக்களும் அளுது காமங்ங ஏசு மன சங்கடபட்டு,
அம்மங்ங ஏசு கண்ணீருபுட்டு அத்தாங்.
ஆகளே அவ ஓடி ஹோயி, சீமோன் பேதுறினகூடெயும், ஏசினமேலெ கூடுதலு சினேகமாயிற்றெ இத்தா சிஷ்யனகூடெயும் “நங்கள எஜமானின ஏறோ எத்திண்டு ஹோயுட்டுரு; அவன எல்லி பீத்துதீரெ ஹளி கொத்தில்லெ” ஹளி ஹளிதா.
