24 அதங்ங மார்த்தா, “லோக அவசான ஆப்பா கடெசி ஜினாளெ எல்லாரும் ஜீவோடெ ஏளங்ங அவனும் ஏளுவாங் ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு” ஹளி ஹளிதா.
ஆக்களகொண்டு நினங்ங திரிச்சு தப்பத்தெ பற்ற; எந்நங்ங, சத்தாக்களாளெ சத்தியநேரு உள்ளாக்க ஒக்க ஜீவோடெ ஏளா சமெயாளெ நீ ஆக்காக கீதுதங்ங ஒக்க, தெய்வ நினங்ங பல தக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு அவளகூடெ, “நின்ன தம்ம ஜீவோடெ ஏளுவாங்” ஹளி ஹளிதாங்.
அப்பாங் நன்னகையி ஏல்சிதப்பா ஒப்புறினும் நசிச்சு ஹோப்பத்தெ புடாதெ, நா கடெசி ஜினாளெ ஆக்கள ஜீவோடெ ஏள்சுக்கு, அதாப்புது நன்ன அப்பன இஷ்ட.
மங்ஙன கண்டு, அவன நம்பாக்க எல்லாரிகும் நித்திய ஜீவித கிட்டுக்கு ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது நன்ன அப்பன இஷ்ட; கடெசி ஜினாளெ நானும் ஆக்கள ஜீவோடெ ஏள்சுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
நீதி உள்ளாக்களும், அனீதி உள்ளாக்களும், சத்தங்ங ஜீவோடெ ஏளுது உட்டு ஹளி, ஈக்க தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ பீத்திப்பா ஹாற தென்னெ, நானும் நம்பிக்கெ பீத்துஹடதெ.
ஆக்களாளெ செலாக்கள தெய்வ ஜீவோடெ ஏள்சங்ங ஊரினாளெ இத்தா ஹெண்ணாக ஆக்கள சீகரிசிரு; எந்நங்ங பேறெ செலாக்க தெய்வ ஜீவோடெ ஏள்சா ஆ பெலெபிடிப்புள்ளா ஜீவிதாக பேக்காயி, உபத்தரந்த விடுதலெ ஆப்பத்தெ மனசுகாட்டாதெ, உபத்தர சகிச்சு சத்துரு.
