4 எந்த்தெ ஹளிங்ங, நிங்கள கெலசகாறா கூலித முட்டாற கொடாதெ, ஏமாத்தி கூட்டிபீத்துதொக்க ஒக்க தெய்வத கீயிக எத்தித்து; நிங்க கீதா அன்னேயத ஒக்க கேளத்தெபேக்காயி, பட்டாளக்காறா ஹாற தெய்வ தன்ன தூதம்மாரா நிருத்தி ஹடதெ.
எந்தட்டு ஏசு தன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ, “பைலாளெ கூயிவத்தெ ஒந்துபாடு பெளதுஹடதெ; எந்நங்ங கூயிவத்துள்ளா கெலசகாரு கொறவாப்புது.
அந்த்தெ ஆயித்தங்ங, தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ பீத்து, இரும் ஹகலும், தன்னகூடெ பிரார்த்தனெ கீவா தன்ன மக்கள காரெ ஞாயமாயிற்றெ கீதுகொடாதெ இக்கோ? ஆக்காக சகாய கீவத்தெ தாமச கீயிகோ?
அதுமாத்தறல்ல, ஒந்நொந்து சமுதாயதாளெயும் தனங்ஙபேக்கயி ஒந்துகூட்ட ஜனத தெய்வ தெரெஞ்ஞெத்தாதெ இத்தித்தங்ங சோதோம் கொமாரா பட்டணத நாசமாடிதா ஹாற தென்னெ எல்லதனும் நாசமாடிக்கு ஹளி ஹளி ஹடதெயல்லோ?
மொதலாளிமாரே! நிங்கள மேலேக சொர்க்காளெ ஒந்து மொதலாளி இத்தீனெ ஹளி மனசிலுமாடியணிவா; அதுகொண்டு நிங்கள கெலசகாறிக வஞ்சனெ கீயாதெ, ஆக்கள ஞாயமாயிற்றெ நெடத்திவா.
