12 அதனொக்க நீ, ஒந்து சாலிவெத மடக்கா ஹாற மடக்குவெ; ஒந்து துணித மாற்றா ஹாற, நீ ஆகாசத களிச்சு பீப்பெ; எந்நங்ங, நீ மாறாத்தாவனாப்புது; எந்தெந்தும் ஜீவிசிண்டு இப்பாவனாப்புது” ஹளி ஹளித்து.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “அப்ரகாமு ஹுட்டாத்தமுச்சே நா இத்தீனெ ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசுக்கிறிஸ்து நென்னெயும், இந்தும், எந்தெந்தும் மாறாத்தாவனாப்புது.
மனுஷன ஜீவிதாக ஆவிசெயுள்ளா எல்லா அனுக்கிரகங்ஙளும், அறிவும் சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வத கையிந்த ஆப்புது கிட்டுது; நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வதகையி பேடாத்துது ஒந்தும் இல்லெ; ஆ தெய்வதப்படெந்த ஒள்ளெ சொபாவும், ஹொல்லாத்த சொபாவும் மாறி மாறி பார; ஒக்க ஒள்ளேது மாத்தற ஒள்ளு.
