31 அதுகொண்டாப்புது மொதேகளிஞ்ஞா கெண்டாக்க தங்கள அவ்வெஅப்பன மெனெந்த பேறெ கடது ஹிண்டுறாகூடெ ஒந்தாயி ஜீவுசுரு ஹளியும், இஞ்ஞி ஆக்க இப்புரும் பேறெ பேறெ சரீரமாயிற்றெ அல்ல, ஒந்தே சரீரமாயிற்றெ ஜீவுசுரு ஹளியும் தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்புது.
அதுகொண்டு கெண்டாங் தன்ன அவ்வெதும் அப்பனும் புட்டு பேறெ கடது தன்ன ஹிண்டுறினகூடெ சேர்ந்நு இப்பாங், ஆக்க இப்புரும் ஒந்தே சரீரமாயிற்றெ இப்புரு.
பேசித்தர கீவத்தெபேக்காயி பேசிதகூடெ கூடாவாங் அவளகூடெ ஒந்தே சரீரமாயிற்றெ ஆதீனெ ஹளியும் கொத்துட்டல்லோ! அதுகொண்டாப்புது ‘இப்புரும் ஒந்தே சரீமாயிற்றெ ஆப்புரு’ ஹளி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்புது.
ஈ வாக்கினாளெ உள்ளா மர்ம ஏன? இது சபெயாயிப்பா நங்காகும், கிறிஸ்திகும் உள்ளா பெந்தத பற்றியும் ஆப்புது ஹளுது.
