8 சவுலு நெலந்த எத்து கண்ணு தொறது நோடங்ங, ஒந்தும் காம்பத்தெ பற்றிபில்லெ; அம்மங்ங ஆக்க, அவனகையி ஹிடுத்து தமஸ்கிக கூட்டிண்டுஹோதுரு.
இத்தோல! ஈகளே தெய்வத சிட்ச்செ நினங்ங பந்துகளிஞுத்து; நீ கொறச்சு கால கண்ணு காணாதெ குருடனாயிப்பெ” ஹளி ஹளிதாங்; ஆகளே அவன கண்ணிக பயங்கர இருட்டு மூடித்து; அம்மங்ங அவங், கண்ணு காம்பத்தெ பற்றாதெ, ஏரிங்ஙி கையி ஹிடுத்து தப்புறோ ஹளி தாறாடிண்டித்தாங்.
ஆ பொளிச்சத சக்தியாளெ நன்ன கண்ணு காணாதெ ஆயிண்டுஹோத்து; அம்மங்ங நன்னகூடெ பந்தாக்க, நன்ன கைத்தாஙி, தமஸ்கு பட்டணாக கூட்டிண்டுஹோதுரு.
ஆகதென்னெ சவுலா கண்ணிந்த மீன்சொளிக்கெத ஹாற உள்ளா ஏனோ உதிரி பித்துத்து; அம்மங்ங அவன கண்ணு ஒயித்தாயி கண்டுத்து; காழ்ச்செ கிட்டிதா சவுலு எத்து ஹோயி, ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்திதாங்.
அவங் மூறு ஜினட்ட கண்ணு காணாத்தாவனாயிற்றெ, தின்னாதெயும், குடியாதெயும் இத்தாங்.
நா தமஸ்கு பட்டணதாளெ இப்பங்ங, அரேத்தா ராஜெத கவர்னரு நன்ன ஹிடிப்பத்தெ பேக்காயி காவல்காறா நிருத்தித்தாங்.
நன்னகாட்டிலி முச்செ அப்போஸ்தலம்மாராயிற்றெ இப்பாக்கள காம்பத்தெபேக்காயி நா எருசலேமிக ஹோயிப்புதும் இல்லெ; நேரெமறிச்சு நா அரபிதேசாக ஆப்புது முந்தெ ஹோதுது; ஹிந்தெ அல்லிந்த தமஸ்கு ஹளா சலாக திரிச்சு பந்நி.
