2 அம்மங்ங அனனியா ஹளா தொட்டபூஜாரி, அவன அரியெ இத்தாக்களகூடெ, “அவன பாயேக ஹூலு கொடிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்தட்டு ஆக்க ஏசின முசினிமேலெ துப்பிட்டு, கையாளெ குத்திரு; செலரு ஏசின கென்னெக ஹுயித்துரு.
ஏசு இந்த்தெ ஹளிதாகண்டு, அரியெ நிந்தித்தா ஒந்து கெலசகாறங், “தொட்டபூஜாரிகூடெ இந்த்தே உத்தர ஹளுது?” ஹளி ஹளிட்டு, ஏசின கென்னெக ஓஙி ஹுயிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு அவனகூடெ, “நா பேடாத்துது ஏனிங்ஙி ஹளித்தங்ங, தெற்று ஏன ஹளி ஹளு; கூட்டகூடிது செரிஆயித்தங்ங நன்ன ஹூயிப்புது ஏனாக?” ஹளி கேட்டாங்.
ஐதுஜின களிவதாப்பங்ங, அனனியா ஹளா தொட்டபூஜாரி, செல மூப்பம்மாரினும், தெர்த்துலு ஹளா வக்கீலினும் கூட்டிண்டு, கவர்னறப்படெ ஹோதாங்; எந்தட்டு ஆக்க, பவுலின பற்றி ஒந்துபாடு குற்ற ஹளத்தெகூடிரு.
