12 ஹிந்தீடு அப்போஸ்தலம்மாரு எல்லாரும் ஒலிவமலெந்த எருசலேமிக ஹோதுரு; ஈ மலெ எருசலேமிந்த சுமார் ஒந்தரெ மைலு தூர உட்டாயித்து.
ஏசும் தன்ன சிஷ்யம்மாரு எல்லாருங்கூடி எருசலேமின அரியெ எத்தத்தெ ஆத்து ஹளத்தாப்பங்ங, ஒலிவமலெத அரியெ இப்பா பெத்பகே ஹளா பாடாக பந்தட்டு தன்ன சிஷ்யம்மாராளெ இப்புறினகூடெ,
நிங்க ஓடிஹோப்புது மளெ காலதாளெயும், ஒழிவுஜினதாளெயும் சம்போசாதிருக்கிங்ஙி தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீயிவா.
அதுகளிஞட்டு, ஏசு ஒலிவமலெயாளெ குளுதிப்பங்ங, சிஷ்யம்மாரு மாத்தற ஏசினப்படெ தனிச்சு பந்தட்டு, “குரூ! இதொக்க எந்த சம்போசுகு? நின்ன வரவிகும், லோக அவசானாகும் அடெயாள ஏன? ஹளி நங்களகூடெ ஹளுக்கு” ஹளி ஹளிரு.
எந்தட்டு ஆக்க எல்லாரும் தெய்வத வாழ்த்தி பாடிட்டு, ஒலிவமலேக ஹோதுரு.
அந்த்தெ ஒலிவமலெத அரியெ இப்பா பெத்பகே, பெத்தானியா ஹளா பாட எத்தத்தெ ஆத்து ஹளத்தாப்பங்ங, ஏசு தன்ன சிஷ்யம்மாராளெ இப்புறின ஊதட்டு,
அந்த்தெ ஏசு, ஜினோத்தும் ஹகலூடு எருசலேம் அம்பலாக ஹோயி, ஜனங்ஙளிக உபதேச கீதட்டு, சந்தெக ஒலிவமலெ ஹளா மலேக ஹோயி தங்கிண்டித்தாங்.
எந்தட்டு ஏசு, பெத்தானியா ஹளா சலட்ட ஆக்கள கூட்டிண்டுஹோயிட்டு, தன்ன கையிபோசி ஆக்கள அனிகிரிசிதாங்.
அம்மங்ங ஆக்க எல்லாரும் ஏசின கும்முட்டட்டு, சந்தோஷத்தோடெ எருசலேமிக திரிஞ்ஞு பந்துரு.
பெத்தானியா ஹளா சல எருசலேமிந்த சுமாரு மூறு கிலோமீட்டரு தூரதாளெ உட்டாயித்து.
