எந்நங்ங நிங்காக பொப்பா உபத்தர ஒக்க சகிச்சண்டு தெய்வதமேலெ பீத்திப்பா நம்பிக்கெ தெய்வாக இஷ்டப்பட்டா ஹரெக்கெ தென்னெயாப்புது; அந்த்தெ ஜீவுசா நிங்காகபேக்காயி நா நன்ன ஜீவதே கொடத்தெ வேண்டிபந்நங்ஙும், அது நனங்ங சந்தோஷ தென்னெயாப்புது; நா நிங்க எல்லாரினகூடெயும் சந்தோஷப்படுவிங்.