5 சபெயாளெ இப்பா ஒப்பாங் கீதா தெற்றுகொண்டு நனங்ங ஒந்துபாடு சங்கட உட்டாத்து; அது நனங்ங மாத்தறல்ல, நிங்க எல்லாரிகும் சங்கட தென்னெயாப்புது; அவங் கீதா தெற்றின நா, இனியும் தொட்டுதுமாடத்தெ ஆக்கிருசுதில்லெ.
ஆ பாடதாளெ இத்தா கானான் நாடுகார்த்தி ஒப்ப ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “எஜமானனே! தாவீதின மங்ஙா! நன்னமேலெ கருணெ காட்டுக்கு; நன்ன மக பேயி ஹிடுத்தா ஹேதினாளெ பயங்கர கஷ்டப்பட்டண்டித்தாளெ, ஒம்மெ சகாசி தருக்கு” ஹளி ஹளிதா.
நன்ன கூட்டுக்காறே! நிங்காக தெய்வதபற்றி ஹளிதப்பத்தெ பேக்காயி நா நிங்கள ஹாற தென்னெ ஆயிதீனெயல்லோ? அதுகொண்டு நிங்களும் நன்ன ஹாற தென்னெ தெய்வத அருது ஜீவிசிவா; நிங்க நனங்ங அன்னேய ஒந்தும் கீதுபில்லெ.
நா கூட்டகூடுதன நிங்க தெற்றாயி பிஜாருசரு ஹளிட்டுள்ளா ஒறப்பு நனங்ங உட்டு; எஜமானனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தினமேலெ நம்பிக்கெ உள்ளாக்களாயி ஜீவுசா நிங்கள கலக்கத்தெ நோடாக்க ஏறாயித்தங்ஙும் செரி, தெய்வ அவங்ங சிட்ச்செ கொடுகு.
