13 அந்த்தெ தெய்வ நங்களகூடெ உட்டு ஹளிட்டுள்ளுதும், நங்க தெய்வதகூடெ இத்தீனு ஹளிட்டுள்ளுதும் மனசிலுமாடீனு; அதங்ங பேக்காயிற்றெ ஆப்புது தெய்வ நங்காக தன்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின தந்திப்புது.
அதுகொண்டு, ஈ லோகக்காரெத பற்றி அறிவத்தெ, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின ஆவிசெ இல்லெ; எந்நங்ங, ஆ மதிப்புள்ளா ஜீவித, எந்த்தெ நங்காக பொருதெ கிட்டுகு ஹளி, தெய்வத மனசினாளெ இப்புதன அறிவத்தெ ஆப்புது, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின நங்காக தந்திப்புது.
அதுமாத்தறல்ல, நிங்கள சரீர பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு தங்கிப்பா அம்பல ஆப்புது ஹளி நிங்காக கொத்துட்டல்லோ! அதுகொண்டு நிங்கள சரீர நிங்காக சொந்த அல்ல; ஏசுக்கிறிஸ்திக சொந்த ஆப்புது ஹளி ஓர்த்தணிவா!
எந்நங்ங, நனங்ஙும் தெய்வாகும் ஒள்ளெ பெந்த உட்டு ஹளி ஒப்பாங் ஹளித்துட்டிங்ஙி, அவங் தெய்வ ஹளிதா நேம ஒக்க தன்ன ஜீவிதாளெ கைக்கொண்டு நெடிவாவனாயி இருக்கு.
தெய்வ நேமத தன்ன ஜீவிதாளெ கைக்கொண்டு நெடிவாவன ஒளெயெ, தெய்வசினேக பூரணமாயிற்றெ உட்டாக்கு; நேராயிற்றெ அவங்ங தெய்வதகூடெ பெந்த உட்டு ஹளிட்டுள்ளுதன இதனாளெ அறியக்கெ.
தெய்வ தந்தா ஈ, நேமத கையி கொண்டு நெடிவாவங்ங தெய்வதகூடெ பெந்த உட்டு; அவனகூடெ தெய்வாகும் பெந்த உட்டு; தெய்வ நங்களகூடெ இத்தீனெ ஹளிட்டுள்ளுதன, தெய்வ நங்காக தந்தா பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின கொண்டு நங்காக மனசிலுமாடக்கெ.
