அதுமாத்தறல்ல நிங்கள மனசினாளெ ஏகோத்தும் தொட்ட அறிவாயிற்றெ இறபேக்காத்து ஏசுக்கிறிஸ்தின வஜனதாளெ உள்ளா அறிவாப்புது; ஆ அறிவுகொண்டு மற்றுள்ளாக்க தெற்று குற்ற கீயாதிப்பத்தெ புத்தி ஹளிகொடிவா; தெய்வ நிங்களமேலெ கருணெ காட்டி நிங்காக தந்திப்பா ஆ அறிவினாளெ, மற்றுள்ளாக்கள சந்தோஷ படிசி, தெய்வத பக்தியோடெ பாடி பெகுமானிசிவா.
ஏனாக ஹளிங்ங பொளிச்சதாளெ இப்பா தெய்வத ஹாற தென்னெ நங்களும் ஜீவிசிதுட்டிங்ஙி, தம்மெலெ தம்மெலெ ஒள்ளெ பெந்த உள்ளாக்களாயி ஜீவுசத்தெ பற்றுகு; அந்த்தெ ஜீவுசதாப்பங்ங தெய்வத மங்ஙனாயிப்பா ஏசு குரிசாமேலெ சாயிவதாப்பங்ங ஒளிக்கிதா சோரெ, நங்கள ஜீவிதாளெ இருட்டின ஹாற உள்ளா எல்லா தெற்று குற்றாதும் கச்சி பொளிசி, நங்கள சுத்திபருசுகு.