நங்காக பொப்பத்தெ இத்தா சிட்ச்செந்த ரெட்ச்சிசித்து, பரிசுத்தம்மாராயிற்றெ ஜீவுசத்தெ ஊதுத்து; அது நங்க கீதா ஒள்ளெ பிறவர்த்தி கொண்டல்ல; அந்த்தெ கீயிக்கு ஹளிதாங் தீருமானிசிது கொண்டும், நங்களமேலெ கருணெ காட்டிது கொண்டும் ஆப்புது; தனங்ங நங்களமேலெ கருணெ உட்டு ஹளி காட்டிதாங்; ஏசுக்கிறிஸ்தின கருணெ நங்காக தருக்கு ஹளி தெய்வ எல்லதனும் முச்செ தீருமானிசித்து.
நிங்கள ஜீவிதாக ஆவிசெ உள்ளுதொக்க தன்ன தயவினாளெ தப்பா தெய்வ, ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு எந்தெந்துமாயிற்றெ மதிப்புள்ளாக்களாயி ஜீவுசத்துள்ளா ஜீவிதாக பேக்காயி நிங்கள ஊதிப்புதுகொண்டு, கொறச்சு கால நிங்க புத்திமுட்டு சகிச்சு களிவதாப்பங்ங, நிங்கள பெலப்படிசி தெய்வ நம்பிக்கெயாளெ ஒறப்பிசி, நிங்கள கொறவொக்க நீக்கி, நிங்கள ஜீவிதாத ஒயித்துமாடி நெலெ நிருத்துகு.