13 En zour, pandan ki Zozye ti Zeriko, i ti lev lizye e i ti war en zonm debout devan li, son lepe dan son lanmen. Zozye ti mars dan son direksyon. I ti dir li, “Eski ou pour nou, oubyen pour nou lennmi?”
Bourik ti war lanz SENYER debout lo semen avek en lepe dan son lanmen. Alor, i ti kit semen pour al dan laplenn. Balaanm ti bat son bourik pour fer li retourn lo semen.
Mon lanz ava mars devan ou e i ava anmenn ou kot bann Amorit, bann Hitit, bann Perizit, bann Kananeen, bann Hivit ek bann Zebizit, e mon pou fer sa bann pep disparet.
Dan lannwit, mon ti war en zonm pe mont lo en seval rouz! I ti'n arete dan en vale parmi bann pye dibwa. Deryer li, ti annan bann seval kouler rouz, bren e blan.
Manoa ti leve, i ti swiv son fanm; zot ti ariv kot sa zonm ti ete. I ti demann li, “Ou menm sa zonm ki'n koz avek sa fanm?” Sa zonm ti reponn, “Wi! Mwan menm.”
Mon ti lev mon lizye e mon ti war en mouton mal lo bor larivyer. I ti annan de gran korn. Tou le de korn ti long, me sa korn ki ti pous an dernyen, ti pli long ki lot.
Kan Ezai ti lev son lizye e war bann fanm ek bann zanfan, i ti dir, “Lekel tou sa bann dimoun ki avek ou?” Zakob ti reponn, “Zot bann zanfan ki Bondye in donn mwan, ou serviter.”
Omilye sa set portlanp, ti annan en personnaz ki ti resanble en zonm. I ti'n met en rob long ki ariv ziska son lipye e en sentir annor otour son leren.