2 खोन्कि अ़ह़ङ निनाम्हाङ्ओ अ़चुसेप्माएनान नि निनाम्हाङ काफा बुसुहोन्याङ्का बानाङाओ अ़ङ्का खाङ। हेन्खामा खोन्कि धियाङ्वामा लुक्मा सावा निनाम्हाङ्आ म़प़युङ्सुचिओ मो चारकातात निनाम्हाङ काफाचि अ़धिवा य़ङ्आ खोक्कोसाआ म़लोचि।
सिमोन पत्रुस्आ लासुलो, “खानानिन ख्रिस्त ओ, अ़ह़ङ निनाम्हाङ्ओ अ़चुछा ओ।”
मेन येसु वाइवेत म़युङा। मुलो काब़क्पाआ खोक्को लो, “अ़ह़ङ निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ्दा खाना लोना, आन्कान्का लोनि, दि खाना निनाम्हाङ्ओ अ़चुछा ख्रिस्त ओ?”
लुक्खात्ओ चामायुओ निम्पाङ काचि मान्मुदानिन, मेन अ़लुक्निन्ओ ह़ङ्म़ङ काप़ चामायुओ निम्पाङ काचि मुवानिन। मो चामायु म़नाओ अ़छाआ खानानिन ऩप़न। देकिनालो पापा निनाम्हाङ्आ म़नाओ अ़चुछाएदा अ़चुओ सेप्मा पाङ अ़पुवायुङ्सा।”
खोक्कोसाआ आन्कान्एदा अ़चुसेप्मा म़पाक्तायुङ्सा, खोन्कि आन्साकोङ्वादा चिनोयाङ्वात्नि खोक्कोसोओ अ़चुलावा म़पुवायुङ्सा।
खोन्कि खानानिन्आछाङ खोक्कोएदा अ़छ़ङ य़ङ आम्नुओ लेन्माय़ङ नुय़ङ्खान त़एनुम, खोन्कि खोक्कोएदा साकोङ्छ़ङ त़मुन। खोक्कोएदाङा खानानिन हिप्माय़ङ सेङ्लावाआ ऩसेप्तिन।
खोन्कि निनाम्हाङ्ओ अ़चुसेङ्लावा दुखा मान्प़दानुम, खोक्कोएदा लेन्माय़ङ लेन्ओ निम्पाङ खानानिन ऩसेप्तिन्युङ्सिन।
देकिनालो देत्नि आन्कान्का खानानिन तुप्निहिदा साऩङ्वा त़मेत्निओ, खोन्कि देत्नि सेम्पोक्चिदाङ्का अ़ह़ङ खोन्कि अ़छ़ङ निनाम्हाङ ब़त्सि त़लासिन्ओ, मोसोओ अ़तुक्वादा झारादात्निओ म़नाचिआ खाअ़लु।
मेन निनाम्हाङ्ओ अ़चुम़नाचि अ़तुङ्निन्ओ छ़ङ्वात्नि म़युङ्युङ, खोन्कि मो छ़ङ्दा ओ ह्वातात य़ङ्चि म़छाप्तायुङ्सा। “हाङ्पाआ अ़चुम़नाचि म़सिन्तुचि,” खोन्कि “साङ-साङ अ़ङ्का हाङ्पाओ अ़म़नानि य़ङ, खो अ़त्लो काचिदाङ्का अ़थाया युङ्ने।”
मेन खानानिन सियोन भ़ऱदा त़तान्युङ्सिन। मो अ़ह़ङ निनाम्हाङ्ओ अ़चुसहरा, खोन्कि निनाम्मादुओ यरुसलेम ओ। मोदा खिप्दिअ़तेत्निन्ओ निनाम्हाङ काफाचि ऩङानुयाङ्सा म़कोप्नान्चिन।
साङ्आ निनाम्हाङ्य़ङ खालुमा य़ङ्चि खिप्तुचि, एनुचि खोन्कि मोदा छाप्याङ्ओ य़ङ्वा च़, मो आसिखा कातोक ओ, देकिनालो ग़रि च़क्दा युङ्याङ।
खोन्किना नि सावापोरिओ निनाम्हाङ काफा निनाम्मादुङ्का धाङाओ अ़ङ्का खाङ। खो य़वारिदा रिप्ताङा, खोन्कि अ़ताङ्दु वानाम्साम याआङा। मोसोओ अ़ङाइवा नाम्वा खोन्कि अ़लाङ्चि मिओ खाबोचिवा म़मुवाङा।
मो सात्कातात कुलुङ्धिप्पाचि म़चेवाङावा अ़ङ्का छाप्मा मुङ्योङ्ओ। मेन निनाम्मादुङ्का ओवाको य़ङ अ़ङ्का एनुङ, “मो सात्कातात कुलुङ्धिप्पाचि म़चेवाओ य़ङ मान्छाप्दो, मेन ओ य़ङ कुम्सुयुङ्सु।”
खोन्किना छकातात्ओतात निनाम्हाङ काफाआ अ़खुङ तोक्पो याङ्वामा युफ्रेतिस्दा थोउ। बुसुहोन्याङ्का काता हाङ्चिओ अ़चुलाम चुम्मा निम्पाङ याङ्वामादाओ चाक्वा छोवाखारा।
खोन्कि अ़क्तात सावापोरिओ निनाम्हाङ काफा अ़ङ्का खाङ। खो अ़धिवाङ य़ङ्आ ओवात्नि य़ङाङा, “ओ सेप्खाचि फोङ्मा खोन्कि अ़भोङ होङ्मा काऱ साङ युङ्याङ?”
खोन्किना नितात निनाम्हाङ काफा हाराक्वाओ नाम्नुओ सुङ पाक्खा क़क्तुकि ता, खोन्कि खो हाङ्युङ्खाओ अ़बुदा हाराक्वाओ ब़क्खाओ अ़च़क्दा एवा। झारा निनाम्हाङ काब़क म़नाचिओ अ़चुयामात्माएनान खो ब़द्धे धुपा पाक्मा पुवा।
थुथुरि काक़क्क छकातात्ओतात निनाम्हाङ काफा ओवात्नि अ़लोवाङाओ अ़ङ्का एनुङ, “अ़धिवा याङ्वामा युफ्रेतिस्दा म़छुम्सायुङ्साओ चारकापाङ निनाम्हाङ काफाचि लेरानुम्च़म!”
मोचि म़लोचि, हेन्खामादाओ घासा, स़ङ्ताङ्चि माङ्लो खाक्कोछाङ ल़क्ल़क्ल़क्वाओ अ़चुबाक्वा याक्याङ्ओचि देत्छाङ मान्मुदानुम्च़म। मोचि म़लोचि म़नाचि ओन्ङा दन्दा पुवानुम्च़म, साङ्कोओ अ़त़ऱबुप्दा निनाम्हाङ्ओ अ़चुसेप्मा मात्द़ङ।
