6 बुयाओ खोन्मालोन्माय़ङ्दा कावाङ्चि आसिखा कातोक खोन्कि म़सेङ्याङ्ओचि ओ! ओचि ह्वातात्ओतात स़माओ अ़सावाआ देत्छाङ मुमा अ़ऱन्चिन, मेन मोचि निनाम्हाङ खोन्कि ख्रिस्तओ अ़चुकाब़क म़लि, खोन्कि खोक्कोएनान अ़क हजाराकादोङ्तारि हाङ म़मु।
खोक्कोएनान चा-चाखादा म़युङाकि कायुङ्चिदाङ्का अ़क्छाआ ओ य़ङ एनुकि येसु लो, “निनाम्हाङ्ओ अ़चुहाङ्होन्दा खाबाचा चामा कातोक म़ना आसिखा कातोक ओ!”
खोन्ओसा अ़ङ्ब़ब़, नाना खोन्कि निछाचि ओ, निनाम्हाङ्ओ अ़चुतोक्पो सोम्तुक्माआ अ़ङ्का खानानिन यायोक प़नाङ्नानिन, खानानिन आप्पि सेङ्लो खोन्कि निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङानुओ अ़ह़ङ हेन्खोक्वाचिवात्नि पुवालावानुम। ओ खानानिन्आ प़मादोत्ओ अ़नुछ्याओ तोङ्लो ब़क्मायु ओ।
हान आन्कान अ़चुछाचि ओनालो आन्कान अ़चुपाङ्यिचिछाङ ओ। अ़नुछ्याङा निनाम्हाङ्ओ अ़चुपाङ्यि खोन्कि ख्रिस्तएनान अ़क्नि पाङ्यिचि ओ। खोक्कोएनान अ़क्नि आन्कान दुखा आङ्तुम्नालो आन्कान खोक्कोओसो अ़चुसाम्छाङ तोक्तुम।
आन्कान आङ्तुम्युङ्सुम्नालो आन्कान्छाङ खोक्कोएनान हाङ मुन। खोक्को आन्कान ऩङाछिरुम्नालो खोक्कोसाआछाङ आन्कान ऩङाम़छित।
खोन्कि खानानिन्छाङ येसु ख्रिस्तलाम्पा निनाम्हाङ्आ लोक्माखान्तुओ लावामि हेन्खोक्वाचि काधान सेङ्याङ्ओ काब़क्पा लिमा निम्पाङ अ़ह़ङ लुङ्चिवात्नि लावामि खिम लियाङ्सा त़खारिन।
मेन खानानिन छेन्माय़ङ रावा ओ, हाङ्ओ अ़चुकाब़क्पाचि, त़सेङिन्येन्ओ म़नाचि, निनाम्हाङ्ओ आप्पिओ अ़चुम़नाचि ओ। खोक्कोसाआ खानानिन कुन्यामादाङ्का म़दोम्दाओ साम्दा ऩबुत्तिन, खोन्ओसा खोक्कोसोओ म़दोम्दाओ अ़चुकाचिचि खानानिन्आ खात़लुसुम्ने।
खोक्कोसाआ आन्कान अ़चुहाङ्होन्ओ म़नाचि म़मुवायुङ्सा, खोन्कि निनाम्हाङ खोन्कि अ़चुपाओ काब़क्चि म़मुवायुङ्सा। येसु ख्रिस्तओ झारा अ़चुऩङ्लोङ्मा खोन्कि सावा अ़धुन-अ़धुन्तारि युङ्युङ्ने! ओवात्निङा लिने।
खोन्किना निनाम्मादुङ्का ओवात्नि य़ङाओ अ़क्तात य़ङ अ़ङ्का एनुङ, “ओ छाप्तु: ओदाङ्का ह्यात्नि हाङ्पाएदा कास़चि आसिखा कातोक्चि ओ।” लावा म़य़ङ्याङ, “उवा, मोचिओ अ़चुकाचिदाङ्का सावा म़तोम, देकिनालो खोचिआ अ़मुवाओ य़ङ्दा सिरिफा म़प़चि।”
साङ्को अ़एन्खा नाबाक याक्याङ, मोसाआ एनुने, सेङ्लावाआ साम्भुङ्चि दे म़लोङुचि। साङ छो, ह्वादुओदुओ स़माआ खो देत्छाङ अ़मुन।
स़मा खोन्कि सित्म़ङ्चि दुखा तोक्खा मिराक्दा वेइसादिसा। ओ मिराक ह्वादुओदु स़मा ओ।
मेन अ़चुक़मा काकात्चि, साकोङ्छ़ङ मान्मुकादाचि, चिप्माकात्तुओचि, म़ना कासेत्चि, पोप्कामुचि, म़क्फेङ कामुचि, सेम्पोक काब़क्चि खोन्कि म़ना काम़प्चि झारा मो म़नाचिओ अ़चुपाङ्यि लेत्याङ्ओ गन्दक्ओ मिराक्दा लि। ओ ह्वादुओदु स़मा ओ।”
मोदा देम्खाछाङ खाअ़खुत्निन, खोन्कि मोचि कुपि माङ्लो नाम साम अ़दोत्निन, देकिनालो हाङ्पा निनाम्हाङ्ङा मोचिओ अ़चुसाम म़लि, खोन्कि मोचि अ़धुन-अ़धुन्तारि हाङ्म़मु।
येसु म़य़ङ्याङ, “खानुम! अ़ङ्का च़क्निङा ताङाङा! ओ छाप्लाखा भोङ्दा म़छाप्ताओ खालुमाय़ङ काकाङ्चि आसिखा कातोक्चि ओ।”
साङ छो, खो अ़ङ्का अ़ङ्हाङ्मुखादा अ़ङ्काएनान युङ्मा प़ङ, देत्नि अ़ङ्का आप्पिछाङ छोसाङ खोन्कि अ़ङ्पापाएनान खोक्कोसोओ अ़चुहाङ्युङ्खादा युङ्ङाङा।
खोन्कि मोचि अ़क्तात हाङ्होन खोन्कि आन्काओ निनाम्हाङ काब़क्चि त़मुम्युङ्सुम्च़म, खोन्कि मोचि हेन्खामादा हाङ्म़मु।”
