4 खोन्किना अ़ङ्का निनाम्मादुङ्का ओवात्नि य़ङाङाओ य़ङ एनुङ: “अ़ङ्म़नाचि ओ! मोएदादाङ्का लोन्ताबानानिन, मोसोओ अ़हेवाचिदा खानानिन मान्वाङ्दानिन, मोसोओ अ़दन्दाचि खानानिन्एदा अ़छुक्निन्ने।
खोन्किना त़य़ङिन, ‘आन्कान्का आन्काओ सुन्तुम्चिओ ग़रिदा युङिन्येन्काओ खाङ्देना आन्कान्का निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुचिओ अ़चुह़ सोन्मा काचिदा खोचिएनान मान्वाङ्दान्काओ।’
खोन्ओसा निनाम्हाङ म़य़ङ्याङ, ‘मोचिओ अ़चुरादाङ्का लोन्ताबानानिन, खोन्कि मोचिएदाङ्का खानानिन फेआनिन्चिन, अ़सेङ्निनिन्ओ दित्छाङ मान्नोप्दानुम, खोन्कि अ़ङ्का खानानिन लोक्नानिन।’
साङ्एदाछाङ छुक युङ्मादा मान्हेङ्दा, खोन्कि साङ्कोछाङ अ़हेवादा मान्होन्दान्चिन। खाना आप्पि अ़च़क़ल़क लिसा।
देकिनालो मो साया मेत्माङा मोसोओ अ़अ़त्पा अ़काचिदा वाङ्माओ।
