4 खोसोओ अ़क़मा काराकि खोएह्यात्नि होन्नि चोउदिसु, खोन्कि “हाङ्पो, दे त़य़ङिन्येन?”नि लो। खोन्कि निनाम्हाङ काफाआ खो लासुलो, “निनाम्हाङ्आ आम्यामात्मा अ़एनायुङ्सा, खोन्कि खाना मान्तोक्कादाचि मोहा त़प़चिओ अ़खायुङ्सा!
अ़नुछ्या अ़ङ्का खानानिन लोनानिन झारा हेन्खामादा खादा-खादा ओ नुय़ङ्खान खालु, मोदा-मोदा ओ मेत्छामाओ अ़काचि मोसोओ अ़मित्मादा मो य़ङ म़नाचिआ खाअ़लु।”
निनाम्हाङ काफाआ लोओ य़ङ एनुकि मरियम दोम्तुदोकि मिना, “देत्निकि ओसाआ ओवात्नि अ़ङ्का अ़लोवाङ्ओ?”
मो मेत्छामाचिओ अ़चुक़माकाराकि बाखाह्युत्नि अ़चुङाइवा अ़पोम्सा। मेन मो ह़वाङ दुवाछाचिआ अ़लोवाचुचिन, “खानानिन्आ अ़ह़ङ म़ना देकि म़सुवादाओचिएदा त़लामुम्योम?
खोसाआ अ़लोवाङ, ‘कर्नेलियस, निनाम्हाङ्आ आम्यामात्मा अ़एनायुङ्सा, खोन्कि खाना मान्तोक्कादाचि मोहा त़प़चिओ अ़खायुङ्सा।
पावल्आ हाङ्पाओ अ़चुय़ङ खालुसुङुओ ग़रि खोसाआ एनुङु। पावल्आ होन्नि खोएह्यात्नि चोउदिसु, खोन्कि खो नुमा अ़साकोङ्छ़ङ याआङाओ सिन्तुकिना,
खोन्किना अ़ङ्का सेनुङ, ‘हाङ्पो, अ़ङ्का दे च़ङा?’ खोन्कि हाङ्पाआ अ़ङ्का ऩलोवाङ, ‘पुवालोन्ताकि दमस्कस सहरादा खारा, खोन्कि मोदा झारा मुमादोत्ओ काचिओ अ़तुक्वादा खाना खाऩएत।’
पत्रुस खोन्कि युहन्नाआ खो नुलोक अ़चोआदिसाचु, खोन्कि पत्रुस्आ खो लो, “आन्काच्याएदात्नि खाचोवा!”
अ़ङ्का तोक्मादोत्ओदाङ्का च़लोक्ङा तोक्तुङ्युङ्सुङ। इपाफ्रोदितस्लाम्पा त़छोक्निओ आम्नुओ छुक्तुप्मा अ़ङ्का तोक्तुङ्युङ्सुङ। मो निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङानुओ नाम्नुओ अ़सुङ अ़क्तात लोक्माखान्तुओ हेन्खोक्वा ओ।
खाक्कोछाङ य़ङ्दा मिन्राक मान्मुदानिन, मेन झारा य़ङ्दा आम्नुओ यामात्मा खोन्कि दोत्माय़ङ्लाम्पा आलाङ्एनान खानानिन दोत्ओचि निनाम्हाङ दोत्तानुम।
नुलोक च़मा खोन्कि खानानिन्एदा युङ्याङ्ओ निचिएदा हामा मान्मान्केदानुम, देकिनालो ओवाको हेन्खोक्वाचिआ निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङानु।
निनाम्हाङ नुलोक छ़ङ्काछेन म़मुयाङ। खोक्कोसाआ आम्नुओ काचि खोन्कि निनाम्हाङ्ओ अ़चुम़नाचि ब़त्मा काचिलाम्पा खानानिन्आ निनाम्हाङ खाङ्त़मुसुम्ओ खोन्कि खाङ्त़मुसुम्योम्ओ सोम्तुक्मा ऩमान्तुन्केसुन।
धुपाओ तुङ्ऱक निनाम्हाङ काब़क म़नाचिओ अ़चुयामात्माएनान निनाम्हाङ काफाआ पाउओ धुपा निनाम्हाङ्ओ अ़चुबुदुत्नि खारा।
