20 अ़धिवा खिम्दा हाराक्वाओ खोन्कि रुपाओ ओन्ङा खाम्माचि ऩयुङ्निन, मेन स़ङ्ओ खोन्कि बाखाओछाङ म़युङ, खा-खाक्को साऩङ्वाओ मित्चिऩङ्ओ निम्पाङ खोन्कि खा-खाक्को साऩङ्वा मान्मेत्दामाओ निम्पाङ।
येसुआ म़लासुलोचि, “अ़ङ्का चाकावालावाआ मान्लाप्अ़युक्ङा। अ़ङ्का अ़ङ्पापा साया मेत्तुङ, मेन खानानिन्आ अ़ङ्साया त़पेप्ङाङाऩङ।
मेन म़ना त़लिकि निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ काला खाना साङ ओ? दि बाखाओ ब़आ मो काबोप्पा “अ़ङ्का देकि ओवात्नि त़बोआङ्ओ”नि लो कि?
देकिनालो आन्काच्या ना निनाम्हाङ्ओ निम्पाङ अ़क्नि अ़चुकाचि कामुचिओ। खानानिन निनाम्हाङ्ओ अ़चुव़क ओ, निनाम्हाङ्ओ अ़चुखिम्ओ।
झारादाङ्का तोक्पो सावा आन्कान्काएदाङ्का माआङ, मेन निनाम्हाङ्एदाङ्काओनि नुलोक खाङ्मुमाओ निम्पाङ ओ अ़लुङ छ़ओ छेन्बि आन्कान्का खाम्बाखावाको ब़चिदा याक्याङ।
खोन्किना सेङ्लावादा निनाम्हाङ्ओ अ़चुयुङ्खा लिसि खानानिन्छाङ खोक्कोएदा अ़क्नि त़लिसिन्येन।
मेन अ़ङ्का बान्मा छ़ङानालो निनाम्हाङ्ओ अ़चुखिम्लुम्पादा देत्नि तुङ्मादोत मो खानानिन सिन्मादोत। ओ खिम्लुम्पा अ़ह़ङ निनाम्हाङ्ओ अ़चुसाम्भुङ ओ, खोन्कि अ़नुछ्याओ अ़तोम्खा खोन्कि छ़ङ ओ।
खोन्कि खानानिन्छाङ येसु ख्रिस्तलाम्पा निनाम्हाङ्आ लोक्माखान्तुओ लावामि हेन्खोक्वाचि काधान सेङ्याङ्ओ काब़क्पा लिमा निम्पाङ अ़ह़ङ लुङ्चिवात्नि लावामि खिम लियाङ्सा त़खारिन।
