15 Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
15 Үмидим һара ҝедәр? Мәним үмидими ким ҝөрәр?
Məni öldürsə də, Ona etibar edəcəyəm, Amma yolumun müdafiəsi üçün hüzuruna çıxacağam.
O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
Sən Allah xofuna etibar etmirdinmi? Kamil həyatına ümid edən sən deyildinmi?
Günlərim toxucunun məkikindən də sürətli gedir, Ümidsiz sona çatır.
«Mən öz-özümə dedim: Ömrüm yarıya çatan zaman Ölülər diyarının qapısından keçməliyəm, Həyatımın qalan illərindən məhrum olmuşam.
Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
Su daşları yuvarladığı kimi, Sellər torpağı yuyub apardığı kimi Sən də insanın ümidini yox edirsən.
Rəbb mənə dedi: «Ey bəşər oğlu, bu sümüklər bütün İsrail nəslinin rəmzidir. Onlar belə deyir: “Sümüklərimiz qurudu, ümidimiz yox oldu, işimiz bitdi”.