21 Dé leba juù hihiné tueê, né te mvù Càŋe nyagá den ye: «Càŋ Dueè ye: nyí nde né dàm bɔ̀ nùàr nyî njèh tueé, nyí bɔ́ tueé keéh nde né sònò bɔ̀ kìn; bɔ̀ kìn nde né bɔ́ mé ju lɔɔ̂ bɔɔ̀n kìn sâ tueé. Mé njéh mene, bɔ̀ nùàr nyî sòn nyî ŋgwé ndé ŋgwéh.»
Béh né kɔɔ́ ye njií mé mvù sóù né tueé dɔɔ́ŋ, à tueé njií né mé bɔ̀ɔ́ mé né ka sóù. Mɔ né ménâ, sâ nuaá mé nde né Càŋ tueé ye bú a, nyí ceér kɔ́ ŋgwéh teèn sam; te dàm bɔ̀ nùàr wɔ́ŋ dɔɔ́ŋ die gi ju beè seèn ndɔ.
Yeésò ye bɔ́ a: «Ŋgweéh bɔ́ nyagá kwaá gi né te mvù sóù biì, ye: Càŋ ye bí né bɔ̀ Càŋ wa?
Cúcuí Ŋagâ samé yila bɔ́ lè ndɔ, bɔ́ yila leba juù hihiné tueê faá Cúcuí Ŋagâ ye bɔ́ a, tútueè nɔ.
