Ibrahim, jǝbɔ Ishaku, jǝbɔ Yakubu n tʊgalam ji, Kiristi tǝgǝn a jel wo a dʊʊm jin a mʊgɔ bʊtɔ. Bɛ dʊʊlǝnɔ a ta tʌgo gwanggwang a daagɔ Kwaama woi mɨ dɨtǝm wo, gǝ nɨ a dul kanjǝlɔ gǝm gwamɨ. A daa nyɔ.
Mǝ bʌ kɛl lɛ tag, fǝtǝm naa nɨ a dǝg ji ja yalaɨ, mɨ guntǝm wo ka? Mɨ nyɔ dǝm! Yalatǝm jinɔ a yǝlam bʊʊtǝm Bʌtʌbi, sǝ a dǝg nǝbɔ Israilaɨ a maa nungon nǝn ji.
Na a kwamagɔ bǝ nǝb kiim Kwaamaɨ, ja dɔ kʊm bǝnɔ ja fɛka bǝn a gola bwaa Bʊla gɨɨ, la na nyǝn, na ja dɔ kʊm bǝnɔ ja fɛka bǝnɨ, bǝ bʊʊ bʊʊ a gola kʊlɨ gǝnɔ gǝm!
Jǝ bǝng gǝn nɛ, jǝ tuwola gǝn nɛ. N dul kɛl nɨ a fʌrʌm dwang gǝnɔ a sʊwa ji gɔ, “Bɛ tʊʊm jenɔ a yɨ a dul jen! Mǝ, mɨ mǝ nǝn bwɨlangkɛl. Jʊ a ta a dwiyeni, mǝ yi a daagɔ Bʌtʌbɔ woi.”