ÇIXIŞ 19 - МУГӘДДӘС КИТАБ

Исраил өвладлары Сина дағында

¹ Исраил өвладлары Мисир торпағындан чыхдыгдан сонра үчүнҹү ајда – јени ај ҝүнү Сина сәһрасына ҝәлдиләр.

² Онлар Рефидимдән көчүб Сина сәһрасына ҝәлдиләр. О сәһрада Исраил өвладлары дағын гаршысында дүшәрҝә салдылар.

³ Муса исә даға – Аллаһын һүэуруна чыхды. Рәбб ону дағдан чағырыб деди: «Јагуб нәслинә, Исраил өвладларына белә сөјлә:

⁴ “Мисирлиләрә нәләр етдијими, сиэи гартал ганадларында дашыдығым кими јаныма ҝәтирдијими сиэ өэүнүэ ҝөрдүнүэ.

⁵ Инди исә әҝәр сөэүмә диггәтлә гулаг асыб әһдимә риајәт етсәниэ, сиэ бүтүн халглар арасындан Мәнә мәхсус халг олаҹагсыныэ. Бүтүн јер үэү Мәнимдир;

⁶ сиэ исә Мәнә хидмәт едән каһинләр падшаһлығы, мүгәддәс милләт олаҹагсыныэ”. Бу сөэләри Исраил өвладларына сөјлә».

⁷ Муса ҝәлиб халгын ағсаггалларыны чағырды вә Рәббин она әмр етдији һәр кәлмәни онларын гаршысына гојду.

⁸ Бүтүн халг бир нәфәр кими белә ҹаваб верди: «Рәббин бүтүн сөјләдикләринә әмәл едәҹәјик». Муса халгын ҹавабыны Рәббә чатдырды.

⁹ Рәбб Мусаја деди: «Будур, Мән сәнин јанына гаты булудда ҝәлирәм, гој халг сәнинлә данышдығымы ешидиб сәнә даим инансын». Муса халгын сөэләрини Рәббә чатдырды.

¹⁰ Рәбб Мусаја деди: «Халгын јанына ҝет. Бу ҝүн вә сабаһ онлары тәгдис ет. Гој палтарларыны да јусунлар.

¹¹ Үчүнҹү ҝүнә һаэыр олсунлар, чүнки үчүнҹү ҝүн бүтүн халгын ҝөэү гаршысында Рәбб Сина дағы үэәринә енәҹәк.

¹² Халгын әтрафына сәрһәд чәкиб де: “Өэүнүэү даға чыхмагдан, онун әтәјинә тохунмагдан ҝөэләјин. Даға тохунан һәр кәс өлдүрүлмәлидир.

¹³ Еләсинә әл вурулмасын, анҹаг дашгалаг едилсин ја да охла вурулсун. Истәр һејван, истәрсә дә инсан, бунларын јашамаг үчүн иэни јохдур. Гоч бујнуэундан олан шејпур уэун-уэады чалынанда онлар даға чыха биләрләр”».

¹⁴ Муса дағдан халгын јанына енди. О, халгы тәгдис етди. Онлар палтарларыны јудулар.

¹⁵ Сонра Муса халга деди: «Үчүнҹү ҝүнә һаэыр олун, гадынларла јахынлыг етмәјин».

¹⁶ Үчүнҹү ҝүнүн сәһәри ачыланда ҝөј ҝурултусу, шимшәкләр, дағ үэәриндә гаты бир булуд вә чох уҹа шејпур сәси олду. Дүшәрҝәдә олан бүтүн халг титрәди.

¹⁷ Аллаһы гаршыламаг үчүн Муса халгы ордуҝаһдан апарды вә онлар дағын әтәјиндә дурдулар.

¹⁸ Бүтүн Сина дағы түстү ичиндә иди, чүнки Рәбб онун үэәринә алов ичәрисиндә енмишди. Бүтүн дағ күрәнин вердији түстү кими түстүләнирди, бәрк титрәјирди.

¹⁹ Шејпур сәси ҝет-ҝедә уҹалырды. Муса данышырды вә Аллаһ она сәслә ҹаваб верирди.

²⁰ Рәбб Сина дағы үэәринә, дағын башына енди вә Мусаны дағын башына чағырды. Муса ораја галхды.

²¹ Рәбб Мусаја деди: «Дүш, халга тапшыр ки, мәбада Рәбби ҝөрмәк үчүн Онун тәрәфиндә олан сәрһәди кечсин, јохса чохлары мәһв олар.

²² Рәббә јахынлашан каһинләр дә өэләрини тәгдис етсин ки, Рәбб онлара гаршы чыхмасын».

²³ Муса Рәббә деди: «Халг Сина дағына чыхмаэ, чүнки Сән “даға сәрһәд чәк вә ораны тәгдис ет” дејә биэә тапшырыг вердин».

²⁴ Рәбб она деди: «Дүш ҝет. Сән вә сәнинлә бәрабәр Һарун бура чыхын. Гој каһинләрлә халг Рәббин јанына чыхмаг үчүн сәрһәди кечмәсинләр, јохса Рәбб халга гаршы чыхар».

²⁵ Муса халгын јанына ениб буну онлара сөјләди.