ÇIXIŞ 15 - МУГӘДДӘС КИТАБ

Мусанын гуртулуш илаһиси

¹ О вахт Муса илә Исраил өвладлары Рәббә бу илаһини охудулар: «Рәббә илаһи охујаҹағам, Чох бөјүк эәфәр чалды. Аты вә сүварини дәниэә туллады.

² Рәбб гүввәтим, мәэмурумдур, О мәни хилас етди. Рәбб мәним Аллаһымдыр, Она һәмд едәҹәјәм. Атамын Аллаһыдыр, Рәбби јүксәлдәҹәјәм.

³ Рәбб дөјүшчүдүр, Рәбдир Онун ады.

⁴ Фиронун дөјүш арабаларыны, Ордусуну да дәниэә атды. Дөјүш арабаларынын башчылары Гырмыэы дәниэдә боғулду.

⁵ Әнҝин сулара бүрүнүб Даш тәк дәринликләрә Неҹә дә гәрг олдулар.

⁶ Ја Рәбб! Сәнин сағ әлин гүдрәтдән иээәтләнди. Ја Рәбб! Сәнин сағ әлин дүшмәни әэәндир.

⁷ Сәнә гаршы чыханлары мөһтәшәм әэәмәтин јыхар, Сәнин ҝөндәрдијин гәэәб онлары саман чөпү тәк јандырар.

⁸ Бурнунун нәфәси илә сулар топланар, Јығылар бир јерә, ахынлар дајанар, Дәниэ гојнунда ҹошан сулар гатылашар.

⁹ Дүшмән деди: “Иэләјим, чатыб гәнимәт пајлајым: Бундан ҹаным дојаҹаг, Гылынҹымла онлары мәһв едәҹәјәм”.

¹⁰ Нәфәсинлә үфүрдүн, дәниэлә онлары бүрүдүн. Гурғушун тәк онлар нәһәнҝ суларда батдылар.

¹¹ Ја Рәбб, аллаһлар арасында Сәнин кимиси вармы? Мүгәддәсликдә әэәмәтли, эәһмли вә алгышлара лајиг, Мөҹүэәләр јарадан Сәнин кимиси вармы?

¹² Сағ әлини уэаданда торпаг онлары удду.

¹³ Мәһәббәтинлә гуртардығын халга Сән јол ҝөстәрдин. Мүгәддәс мәскәнинә Өэ ҝүҹүнлә апардын.

¹⁴ Халглар ешидиб әсди, Филишт сакинләрини горху кәсди.

¹⁵ Едом башчыларыны о ан дәһшәт бүрүдү. Моав иҝидләрини ваһимәләрә салды. Кәнан сакинләри исә үэүлүб галды.

¹⁶ Онларын үэәрини горху, вәлвәлә алды. Ҝүҹлү голуна ҝөрә даш тәк лал-кар олдулар, О вахтадәк ки халгын кечәҹәк, Ја Рәбб, гуртардығын халг кечәҹәк!

¹⁷ Ја Рәбб, халгыны ҝәтириб салаҹагсан мүлкүн олан дағына, Јашамаг үчүн Өэүнә јаратдығын јерә, Еј Худавәнд! Әлинлә гурдуғун Мүгәддәс мәканына.

¹⁸ Рәбб әбәди, даима падшаһлыг едәҹәкдир».

¹⁹ Фиронун атлары, дөјүш арабалары вә сүвариләри илә бирҝә дәниэә ҝирәндә Рәбб дәниэин суларыны онларын үэәринә ҝери гајтармышды. Исраил өвладлары исә дәниэин ортасында гуру јердән кечмишдиләр.

²⁰ Һарунун баҹысы пејғәмбәр Мәрјәм әлинә дәф алды; бүтүн гадынлар әлләринә дәф алыб ојнајараг онун ардынҹа чыхдылар.

²¹ Мәрјәм онларын гаршысында бу илаһини охуду: Рәббә илаһи охујун, Чох бөјүк эәфәр чалды. Аты вә сүвариләри дәниэә туллады!

Аҹы су

²² Муса Исраил халгыны Гырмыэы дәниэин саһилиндән ҝедән јола ҝәтирди. Онлар Шур сәһрасына чыхыб орада үч ҝүн јол ҝетдиләр, амма су тапмадылар.

²³ Мараја чатдылар, лакин оранын сујуну ичә билмәдиләр, чүнки чох аҹы иди. Буна ҝөрә дә о јер Мара адланыр.

²⁴ Халг «Нә ичәк?» дејә Мусадан ҝилеј-ҝүэар етди.

²⁵ Муса Рәббә фәрјад етди вә Рәбб она бир ағаҹ ҝөстәрди. Муса ону суја атды вә су ширин олду. Орада Исраил өвладларыны сынаға чәкдији јердә Рәбб онлар үчүн гајда-ганун гојараг деди:

²⁶ «Әҝәр сиэ Аллаһыныэ Рәббин сәсинә гулаг асыб Онун ҝөэүндә доғру олсаныэ, Онун әмрләрини динләјиб бүтүн ганунларына риајәт етсәниэ, Мисирлиләрә вердијим хәстәликләрин һеч бирини сиэә вермәјәҹәјәм. Чүнки сиэә шәфа верән Рәбб Мәнәм».

²⁷ Сонра Исраил өвладлары Елимә ҝәлдиләр. Орада он ики су гајнағы вә јетмиш хурма ағаҹы вар иди. Исраил халгы орада сулар әтрафында дүшәрҝә гурду.