Mezmur 88 - Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001 2008

88. Mezmur

Ezrahlı Heman'ın Maskili

¹ Ya RAB, beni kurtaran Tanrı, Gece gündüz sana yakarıyorum.

² Duam sana erişsin, Kulak ver yakarışıma.

³ Çünkü sıkıntıya doydum, Canım ölüler diyarına yaklaştı.

⁴ Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum, Tükenmiş gibiyim;

⁵ Ölüler arasına atılmış, Artık anımsamadığın, İlginden yoksun, Mezarda yatan cesetler gibiyim.

⁶ Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.

⁷ Öfken üzerime çöktü, Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. Sela

⁸ Yakınlarımı benden uzaklaştırdın, İğrenç kıldın beni gözlerinde. Kapalı kaldım, çıkamıyorum.

⁹ Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor, Her gün sana yakarıyorum, ya RAB, Ellerimi sana açıyorum.

¹⁰ Harikalarını ölülere mi göstereceksin? Ölüler mi kalkıp seni övecek? Sela

¹¹ Sevgin mezarda, Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu?

¹² Karanlıklarda harikaların, Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi?

¹³ Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni, Sabah duam sana varıyor.

¹⁴ Niçin beni reddediyorsun, ya RAB, Neden yüzünü benden gizliyorsun?

¹⁵ Düşkünüm, gençliğimden beri ölümle burun burunayım, Dehşetlerinin altında tükendim.

¹⁶ Şiddetli gazabın üzerimden geçti, Saçtığın dehşet beni yedi bitirdi.

¹⁷ Bütün gün su gibi kuşattılar beni, Çevremi tümüyle sardılar.

¹⁸ Eşi dostu benden uzaklaştırdın, Tek dostum karanlık kaldı.