Mezmur 17 - Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001 2008

17. Mezmur

Davut'un duası

¹ Haklı davamı dinle, ya RAB, Feryadımı işit! Hilesiz dudaklardan çıkan duama kulak ver!

² Haklı çıkar beni, Çünkü sen gerçeği görürsün.

³ Yüreğimi yokladın, Gece denedin, Sınadın beni, Kötü bir şey bulmadın; Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,

⁴ Başkalarının yaptıklarına gelince, Ben senin sözlerine uyarak Şiddet yollarından kaçındım.

⁵ Sıkı adımlarla senin yollarını tuttum, Kaymadı ayaklarım.

⁶ Sana yakarıyorum, ey Tanrı, Çünkü beni yanıtlarsın; Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!

⁷ Göster harika sevgini, Ey sana sığınanları saldırganlardan sağ eliyle kurtaran!

⁸ Koru beni gözbebeği gibi; Kanatlarının gölgesine gizle

⁹ Kötülerin saldırısından, Çevremi saran ölümcül düşmanlarımdan.

¹⁰ Yürekleri yağ bağlamış, Ağızları büyük laflar ediyor.

¹¹ İzimi buldular, üzerime geliyorlar, Yere vurmak için gözetliyorlar.

¹² Tıpkı parçalamak için sabırsızlanan bir aslan, Pusuya yatan genç bir aslan gibi.

¹³ Kalk, ya RAB, kes önlerini, eğ başlarını! Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,

¹⁴ Elinle bu insanlardan, ya RAB, Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan. Varsın karınları vereceğin cezalara doysun, Çocukları da yiyip doysun, Artanı torunlarına kalsın!

¹⁵ Ama ben doğruluk sayesinde yüzünü göreceğim senin, Uyanınca suretini görmeye doyacağım.