Eyub 14:10 - Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001 2008

¹⁰ İnsan ise ölüp yok olur, Son soluğunu verir ve her şey biter.

Turkish Bible Old Translation 1941

¹⁰ Fakat insan ölür, ve çöker; Ve adam son soluğunu verir, hani, o nerede?

Кирил харфлерийле Тюркче Кутсал Китап

¹⁰ Инсан исе ьолюп йок олур, Сон солууну верир ве хер шей битер.

Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar

¹⁰ İnsan ise ölüp yok olur, Son soluğunu verir ve her şey biter.

Yorumsuz Türkçe Çeviri (YTC)

¹⁰ Ama insan ölür ve indirilir. Evet, insan ruhunu teslim eder, hani, o nerede?

Eyub 14:10 حوالہ جات

Eyub 19:26

Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı'yı göreceğim.

Eyub 14:12

İnsan da öyle, yatar, bir daha kalkmaz, Gökler yok oluncaya dek uyanmaz, Uyandırılmaz.

Tekvin 49:33

Yakup oğullarına verdiği buyrukları bitirince, ayaklarını yatağın içine çekti, son soluğunu vererek halkına kavuştu.

Elçilerin İşleri 5:10

Kadın o anda Petrus'un ayakları dibine yıkılıp can verdi. İçeri giren gençler onu ölmüş buldular, onu da dışarı taşıyarak kocasının yanına gömdüler.

Matta 27:50

İsa, yüksek sesle bir kez daha bağırdı ve ruhunu teslim etti.

ÖZDEYİŞLER 14:32

Kötü kişi uğradığı felaketle yıkılır, Doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var.

Eyub 11:20

Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutları son soluklarını vermek olacak.”

Eyub 10:18

“Niçin doğmama izin verdin? Keşke ölseydim, hiçbir göz beni görmeden!

Eyub 3:11

“Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?

1.TARİHLER 29:15

Senin önünde garibiz, yabancıyız atalarımız gibi. Yeryüzündeki günlerimiz bir gölge gibidir, kalıcı değildir.

Eyub 3:13

Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;

Eyub 13:9

Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur? İnsanları aldattığınız gibi O'nu da mı aldatacaksınız?

Eyub 14:9

Su kokusu alır almaz filizlenir, Bir fidan gibi dal budak salar.

Eyub 7:21

Niçin isyanımı bağışlamaz, Suçumu affetmezsin? Çünkü yakında toprağa gireceğim, Beni çok arayacaksın, ama ben artık olmayacağım.”

Eyub 20:7

Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; Onu görmüş olanlar, ‘Nerede o?’ diyecekler.

VAİZ 3:20

İkisi de aynı yere gidiyor; topraktan gelmiş, toprağa dönüyor.

VAİZ 3:21

Kim biliyor insan ruhunun yukarıya çıktığını, hayvan ruhunun aşağıya, yeraltına indiğini?