Biblia Todo Logo
آن لائن بائبل

- اشتہارات -




Eyub 10:9 - Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001 2008

9 Lütfen anımsa, balçık gibi bana sen biçim verdin, Beni yine toprağa mı döndüreceksin?

باب دیکھیں کاپی

Turkish Bible Old Translation 1941

9 Hatırla, niyaz ederim, sen balçık gibi bana şekil verdin; Ve beni yine toprağa mı döndüreceksin?

باب دیکھیں کاپی

Кирил харфлерийле Тюркче Кутсал Китап

9 Лютфен анъмса, балчък гиби бана сен бичим вердин, Бени йине топраа мъ дьондюреджексин?

باب دیکھیں کاپی

Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar

9 Lütfen anımsa, balçık gibi bana sen biçim verdin, Beni yine toprağa mı döndüreceksin?

باب دیکھیں کاپی

Yorumsuz Türkçe Çeviri (YTC)

9 Hatırla, yalvarırım, sen bana balçık gibi biçimlendirdin. Beni yine toprağa mı döndüreceksin?

باب دیکھیں کاپی




Eyub 10:9
25 حوالہ جات  

RAB Tanrı Adem'i topraktan yarattı ve burnuna yaşam soluğunu üfledi. Böylece Adem yaşayan varlık oldu.


Yine de Babamız sensin, ya RAB, Biz kiliz, sen çömlekçisin. Hepimiz senin ellerinin eseriyiz.


Toprağa dönünceye dek Ekmeğini alın teri dökerek kazanacaksın. Çünkü topraksın, topraktan yaratıldın Ve yine toprağa döneceksin.”


Toprak geldiği yere dönmeden, Ruh onu veren Tanrı'ya dönmeden, Seni yaratanı anımsa.


“Bu çömlekçinin yaptığını ben de size yapamaz mıyım, ey İsrail halkı? diyor RAB. Çömlekçinin elinde balçık neyse, siz de benim elimde öylesiniz, ey İsrail halkı!


Ya da çömlekçinin aynı kil yığınından bir kabı onurlu iş için, ötekini bayağı iş için yapmaya hakkı yok mu?


Kendine biçim verenle çekişenin vay haline! Kil, topraktan yapılmış çömlek parçası, Kendisine biçim verene, “Ne yapıyorsun? Yarattığın nesnenin tutacağı yok” diyebilir mi?


Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni, Onları kurtardığında ilgilen benimle.


İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.


Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini, Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!


Üzüntüme, acılarıma bak, Bütün günahlarımı bağışla!


Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.


Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,


Ey Tanrı, yaşamımın bir soluk olduğunu anımsa, Gözüm bir daha mutluluk yüzü görmeyecek.


Üstün gücün bizden değil, Tanrı'dan kaynaklandığı bilinsin diye bu hazineye toprak kaplar içinde sahibiz.


Çamur evlerde oturanlara, Mayası toprak olanlara, Güveden kolay ezilenlere mi güvenir?


Niçin isyanımı bağışlamaz, Suçumu affetmezsin? Çünkü yakında toprağa gireceğim, Beni çok arayacaksın, ama ben artık olmayacağım.”


Beni süt gibi dökmedin mi, Peynir gibi katılaştırmadın mı?


Tanrı'nın önünde ben de tıpkı senin gibiyim, Ben de balçıktan yaratıldım.


Bütün insanlık bir anda yok olur, İnsan yine toprağa döner.


Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı, Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.


Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.


Çünkü mayamızı bilir, Toprak olduğumuzu anımsar.


Adınla seni çağıran, sana tutunmak için çaba gösteren yok; Çünkü bizden yüz çevirdin, Suçlarımız yüzünden bizi tükettin.


ہمیں فالو کریں:

اشتہارات


اشتہارات