Biblia Todo Logo
آن لائن بائبل

- اشتہارات -




2 Samuela 20:1 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 Zdarzyło się jednak, że znalazł się tam pewien niegodziwy człowiek imieniem Szeba, syn Bikriego, Beniaminita. Zadął on w róg i powiedział: Nie mamy udziału w Dawidzie, nie mamy dziedzictwa w synu Jiszaja – każdy do swoich namiotów, Izraelu!

باب دیکھیں کاپی

Biblia Gdańska

1 Tedy się tam pojawił mąż niepobożny, którego zwano Seba, syn Bichry, mąż Jemini. Ten zatrąbił w trąbę, i rzekł: Nie mamy my działu w Dawidzie, ani mamy dziedzictwa w synu Isajego; wróć się każdy do namiotów swoich, o Izraelu!

باب دیکھیں کاپی

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

1 I znalazł się tam przypadkiem człowiek Beliala imieniem Szeba, syn Bikriego, Beniaminita. Ten zadął w trąbę i powiedział: Nie mamy działu w Dawidzie ani nie mamy dziedzictwa w synu Jessego. Każdy do swojego namiotu, o Izraelu!

باب دیکھیں کاپی

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

1 Zdarzyło się jednak, że znalazł się tam pewien niegodziwy człowiek imieniem Szeba, syn Bikriego, Beniaminita. Zadął on w róg i zawołał: Nie mamy udziału w Dawidzie ani dziedzictwa w synu Jessaja! Każdy do swoich namiotów, Izraelu!

باب دیکھیں کاپی

Nowa Biblia Gdańska

1 A był tam przypadkiem obecny nikczemny człowiek, Binjaminita, imieniem Szeba, syn Bichri. On zadął w trąbę i zawołał: Nie mamy działu w Dawidzie, ani dziedzictwa w synu Iszaja – każdy do swych namiotów, Israelu!

باب دیکھیں کاپی

Biblia Warszawska 1975

1 Zdarzyło się, że był tam pewien niegodziwy człowiek imieniem Szeba, syn Bikriego, Beniaminita, który zadął w trąbę i zawołał: My udziału w Dawidzie nie mamy, Nie mamy dziedzictwa w synu Isajego, Izraelici, idźcie, każdy do swojego namiotu!

باب دیکھیں کاپی




2 Samuela 20:1
31 حوالہ جات  

Gdy więc cały Izrael zobaczył, że król ich nie wysłuchał, odpowiedział lud królowi takim słowem: Co za dział mamy w Dawidzie! Nie ma dziedzictwa w synu Jiszaja! Do swych namiotów, Izraelu! Doglądaj teraz swego domu, Dawidzie! I udał się Izrael do swoich namiotów.


Cały Izrael zatem – ponieważ król ich nie wysłuchał – lud odpowiedział królowi tymi słowy: Co za dział mamy w Dawidzie?! Nie ma dziedzictwa w synu Jiszaja! Każdy do swego namiotu, Izraelu! Doglądaj teraz swego domu, Dawidzie! I cały Izrael udał się do swoich namiotów.


Jeśli usłyszałbyś, że w jednym z twoich miast, które JHWH, twój Bóg, daje ci na mieszkanie, mówi się:


Natomiast tych moich wrogów, którzy nie chcieli mnie, abym nad nimi panował, przyprowadźcie tutaj i pościnajcie ich przede mną.


Lecz jego obywatele nienawidzili go i posłali za nim poselstwo tej treści: Nie chcemy, aby ten królował nad nami.


Czym węgiel dla żaru i drewno dla ognia, tym człowiek kłótliwy dla wzniecenia sporu.


Tego, co zauważą twe oczy, nie podawaj zaraz do sądu, bo co zrobisz potem, gdy cię zawstydzi twój bliźni?


ק JHWH jest bliski tym, których serce jest złamane, A wybawia [ludzi] skruszonego ducha.


Powstań, JHWH! Wystąp przeciw niemu, Rzuć go na kolana! Niech Twój miecz uratuje mą duszę od bezbożnych,


Król Rechabeam tymczasem [poszedł] radzić się starszych, którzy stawali przed Salomonem, jego ojcem, za jego życia: Jakim słowem radzicie odpowiedzieć temu ludowi?


A nikczemnicy? Jak cierń! Rozwiani będą wszyscy! Nikt ich nie bierze do ręki.


I rozesłał Absalom zwiadowców do wszystkich plemion Izraela z wiadomością: Gdy usłyszycie dźwięk rogu, mówcie: Absalom zapanował w Hebronie!


Wówczas odezwali się różni zawistni i niegodziwi spośród ludzi, którzy poszli z Dawidem, i mówili: Ponieważ nie poszli z nami, nie damy im nic z łupu, który uratowaliśmy. Niech każdy zabiera tylko swoją żonę, swoich synów i córki – i niech idą.


A synowie Helego byli synami Beliala, nie znali oni JHWH.


Już dogodzili swemu sercu, gdy oto mieszkańcy miasta, ludzie niegodziwi, obstąpili dom, zakołatali do drzwi i powiedzieli do człowieka, pana domu, starca: Wyprowadź człowieka, który przyszedł do twojego domu, bo chcemy z nim poobcować.


A gdy tam wszedł, zadął w róg na pogórzu Efraima i zeszli z nim synowie Izraela z pogórza, on zaś był na ich czele.


Piotr na to: Nigdy nie będziesz mył mi nóg! Jezus odpowiedział mu: Jeśli cię nie umyję, nie masz ze Mną działu.


I synowie Beniamina: Bela i Beker, i Aszbel, Gera i Naaman, Echi i Rosz, Mupim i Chupim, i Ard.


Saul wybrał sobie trzy tysiące [wojowników] z Izraela i byli [oni] z Saulem – dwa tysiące – w Mikmas i na pogórzu Betel, a tysiąc był z Jonatanem w Gibei Beniaminowej. Resztę ludu rozesłał, każdego do jego namiotu.


Tak zaś wołał Szimei w swoim złorzeczeniu: Precz! Precz, krwiopijco, nikczemniku!


A Absaloma wzięli i wrzucili go w lesie do wielkiego dołu, po czym narzucili na niego bardzo wielką kupę kamieni. Cały zaś Izrael uciekł, każdy do swojego namiotu.


Wszyscy Izraelici poszli zatem za Szebą, synem Bikriego, zamiast za Dawidem, natomiast Judejczycy przylgnęli do swojego króla [i podążali za nim] od Jordanu do Jerozolimy.


Potem kobieta przyszła w swej mądrości do całego ludu i ucięli głowę Szebie, synowi Bikriego, po czym wyrzucili ją Joabowi. Wówczas [Joab] zadął w róg i [ludzie] rozeszli się spod miasta, każdy do swojego namiotu, Joab zaś wrócił do Jerozolimy, do króla.


Postawcie też przeciwko niemu dwóch niegodziwych ludzi i niech zaświadczą: Bluźniłeś Bogu i królowi. Potem wyprowadźcie go, ukamienujcie – i niech umrze.


I [ta] poszła. Przyszła i zbierała na polu za żeńcami. I zdarzyło się przypadkiem, że był to kawałek pola należący do Boaza, który był z rodziny Elimeleka.


Powiedział jeszcze Dawid do Abiszaja i do wszystkich swoich sług: Oto mój [własny] syn, który wyszedł z mojego wnętrza, szuka mojej duszy, a co dopiero ten Beniaminita! Zostawcie go, niech złorzeczy, skoro JHWH mu [tak] powiedział.


Jeśli [jakieś] królestwo jest wewnętrznie podzielone, to królestwo takie nie zdoła się ostać.


ہمیں فالو کریں:

اشتہارات


اشتہارات