2 Samuela 14:4 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

⁴ Kobieta z Tekoa powiedziała zatem do króla – upadła ona twarzą do ziemi, pokłoniła się i powiedziała: Królu, ratuj!

Biblia Gdańska

⁴ Przetoż mówiła ona niewiasta Tekuitska do króla, upadłszy obliczem swem na ziemię, a pokłoniwszy się rzekła: Ratuj królu!

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

⁴ A gdy kobieta z Tekoa mówiła do króla, upadła twarzą do ziemi i oddała mu pokłon. Powiedziała: Ratuj, królu!

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

⁴ Kobieta z Tekoa przyszła zatem do króla, upadła twarzą do ziemi w swym pokłonie, po czym zaczęła: Królu, ratuj!

Nowa Biblia Gdańska

⁴ Zatem ta kobieta z Tekoa odezwała się do króla, a gdy padła swoim obliczem na ziemię oraz się ukorzyła, zawołała: Ratuj, królu!

Biblia Warszawska 1975

⁴ Przemówiła tedy ta kobieta z Tekoa do króla; upadłszy twarzą do ziemi i oddawszy mu pokłon, rzekła: Ratuj, królu!

2 Samuela 14:4 حوالہ جات

2 Samuela 1:2

już trzeciego dnia przybył z obozu, od Saula, jakiś człowiek. Miał podarte szaty, pył na głowie, a gdy przyszedł do Dawida, padł na ziemię i pokłonił [mu] się.

1 Samuela 25:23

A gdy Abigail zobaczyła Dawida, szybko zsiadła z osła, padła przed Dawidem na twarz i pokłoniła się mu [aż do] ziemi.

1 Samuela 20:41

A gdy chłopiec odszedł, Dawid powstał zza wzgórka, padł twarzą do ziemi, pokłonił się trzy razy, po czym ucałowali się nawzajem i wspólnie płakali, aż Dawid się zanosił.

2 Samuela 14:5

A król powiedział do niej: Co ci jest? Wówczas powiedziała: Ach! Jestem wdową. Mój mąż umarł!

2 Samuela 18:28

Wkrótce Achimaas wykrzyknął do króla: Pokój! – i pokłonił się królowi twarzą do ziemi. Następnie powiedział: Błogosławiony JHWH, twój Bóg, że zamknął [w naszej dłoni] ludzi, którzy podnieśli swoją rękę przeciw mojemu panu, królowi.

2 Samuela 14:22

Wtedy Joab upadł twarzą do ziemi, pokłonił się, pobłogosławił króla i powiedział Joab: Dziś przekonał się twój sługa, że znalazłem łaskę w twoich oczach, mój panie, królu, ponieważ król spełnił słowo swojego sługi.