Biblia Todo Logo
آن لائن بائبل

- اشتہارات -




Przysłów 10:17 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

17 Kto dba o karność, jest na drodze życia, kto gardzi karceniem, błądzi.

باب دیکھیں کاپی

Biblia Gdańska

17 Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi.

باب دیکھیں کاپی

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

17 Kto przestrzega karności, idzie ścieżką życia, a kto gardzi upomnieniem, błądzi.

باب دیکھیں کاپی

Nowa Biblia Gdańska

17 Ścieżką ku życiu zdąża ten, kto przestrzega napomnienia; a kto na przestrogi nie zważa – błądzi.

باب دیکھیں کاپی

Biblia Warszawska 1975

17 Kto dba o karność, jest na drodze życia, lecz kto gardzi karceniem, schodzi na manowce.

باب دیکھیں کاپی

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

17 Kto dba o karność, jest na drodze życia, lecz kto gardzi karceniem, błądzi.

باب دیکھیں کاپی




Przysłów 10:17
22 حوالہ جات  

bo przykazanie jest jak pochodnia, nauka — jak światło, wezwanie do karności jest zaś drogą życia.


Lecz On odpowiedział: Szczęśliwi są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bożego i stosują je.


Surowa kara zbaczającym z drogi! Kto nienawidzi napomnienia, umrze.


Kto mimo licznych upomnień pozostaje uparty, będzie nagle zdruzgotany i nic mu nie pomoże.


Jak mogłem nie trzymać się karności? Jak mogłem odrzucać przestrogę?


Jest drzewem życia dla swych miłośników, kto się jej trzyma, dostępuje szczęścia.


Bo przy wielu snach — wiele marności, a także słów wiele — lecz ty żyj w bojaźni Bożej!


Kto kocha pouczenie, ten kocha poznanie, lecz kto nienawidzi karcenia, jest prostakiem.


Uchwyć się karności, nie ustawaj; ceń ją sobie, bo ona jest twym życiem.


Strzeżcie się, abyście nie zlekceważyli Tego, który do was przemawia. Jeśli tamci nie uszli bezkarnie, gdy odtrącili tego, który ich pouczał na ziemi, tym bardziej my nie ujdziemy, odrzucając przemawiającego z nieba.


pouczał mnie i tak mówił do mnie: Uchwyć się mocno moich słów, przestrzegaj mych przykazań, abyś żył!


Nie pragnęli słuchać mojej rady, pogardzili każdym ostrzeżeniem.


A gdy prorok tak do niego przemawiał, król przerwał: Czy my ustanowiliśmy cię doradcą króla? — zapytał. — Przestań mówić! Dlaczego miałbyś zginąć? I prorok zamilkł, ale przedtem dodał: Wiem, że Bóg postanowił cię zgubić za to, że tak postąpiłeś i nie posłuchałeś mojej rady.


Dlatego powinniśmy w większym jeszcze stopniu stosować się do tego, co usłyszeliśmy, aby nas czasem nie zniosło na bezdroża.


Gdy starszy człowiek zobaczył podróżnego na placu, zapytał: Skąd przybywasz i dokąd zmierzasz?


Chwila — i wpadłem w nieszczęście ze strony zgromadzenia i rady!


Kto lekceważy pouczenie, gardzi własną duszą, lecz kto słucha napomnienia, nabywa rozumu.


ہمیں فالو کریں:

اشتہارات


اشتہارات