زَبور 112:7 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁷ آ چه بدێن هالانَ نتُرسیت، دلی جَم اِنت، تئوکلی هُداوندئے سرا اِنت.

زَبور 112:7 Mga Krus na Reperensya

زَبور 118:6

هُداوند گۆن من اِنت، منَ نتُرسان. انسان منا چے کرتَ کنت؟

زَبور 34:4

هُداوندُن شۆهاز کرت و منا پَسّئوی دات، چه منی سجّهێن تُرسان منا آزاتی کرت.

زَبور 49:6

آیانی تئوکل په وتی زرّ و مالا اِنت و وتی مزنێن هستیئے سرا پهرَ کننت.

زَبور 57:7

او هُدا! منی دل مُهر اِنت. منی دل مُهر اِنت و سئوت و سازَ جنان.

زَبور 62:8

او مردمان! هُدائے سرا تئوکل کنێت و دلئے هالان هماییئے دێما درشان کنێت، هُدا مئے پناهگاه اِنت. اۆشت...

زَبور 64:10

پهرێزکار هُداوندئے درگاها شادهی کنات و آییئے درگاها پناه بزورات. سجّهێن نێکدِل پَهر بکناتنت.

دانیال 3:16

شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆا بادشاهئے پسّئوا گوَشت: ”او بادشاه نِبوکَدنِزَر! مارا اے بارئوا هچّ پسّئو دئیگئے زَلورَت نه‌اِنت.

لوکا 21:19

اگن په دِلێری سکّیان بسگّێت، وتی ساها رَکّێنێت.

لوکا 21:9

وهدے شما جنْگ و آشۆپئے کوکّارا اِشکنێت، متُرسێت و پرێشان مبێت. چێا که ائولا باید اِنت اے ڈئولا ببیت، بله هلاسیئے وهد هما دمانا په سرَ نرسیت.“

یوهَنّا 14:1

شمئے دل پرێشان مبیت. هُدائے سرا ایمان بیارێت و منی سرا هم ایمان بیارێت.

کاسِدانی کار 20:24

منا په وتی ساه و زِندا پرواه نێست، منی یکّێن واهگ اِش اِنت که وتی دئور و باریگا په سر برسێنان و هُداوندێن ایسّائے داتگێن کارا سَرجم بکنان، بزان هُدائے مِهر و رهمتئے مِستاگا برسێنان.

کاسِدانی کار 21:13

بله پولُسا گوَشت: ”چیا شما گْرێوێت و منی دلا پرۆشێت؟ من بند بئیگا بِلّ، اورشَلیما، په هُداوندێن ایسّائے نامئیگی وتی زِندئے نَدر کنگا هم تئیار آن.“

کاسِدانی کار 27:25

او براتان! دلا ڈَڈّ کنێت چێا که منا هُدائے سرا سِتک اِنت و دلجم آن، پرێشتگا هرچے منا گوَشتگ، اَلّما هما ڈئولا بیت.