16 ایسّایا گوَشت: ”برئو وتی لۆگواجها تئوار کن و همِدا بیا.“
رَندا شَمونی ایسّائے کِرّا برت. ایسّایا شَمون چارت و گوَشتی: ”تئو شَمون ائے، یوهَنّائے چُکّ. بله نون تئیی نام کێپا بیت.“ کێپائے مانا پِتْرُس اِنت.
سئیمی برا گوَشتی: ”او شَمون، یوهَنّائے چُکّ! بارێن، منا دۆستَ دارئے؟“ ایسّایا که سئیمی برا جُست کرت که منا دۆستَ دارئے، پِتْرُس گمیگ بوت. گوَشتی: ”او هُداوند! تئو هر چیزَّ زانئے، تئو زانئے که من ترا دۆستَ داران.“ ایسّایا گوَشت: ”گڑا منی پَسان بچارێن.
جنێنا گوَشت: ”او واجه! هما آپا منا بدئے که دگه برے تُنّیگ مبان و په آپئے کَشّگا اِدا مئیایان.“
جنێنا آییئے پَسّئوا گوَشت: ”منا مرد نێست.“ ایسّایا گوَشت: ”راستَ گوَشئے که ترا مرد نێست،
چێا که ترا پنچ مرد بوتگ و اے مرد که انّون گۆن تئو زندگیَ کنت، تئیی مرد نهاِنت. تئو راستَ گوَشئے.“
من آییئے چُکّان وباے دئیان و کُشان، گڑا سجّهێن کِلیسا زاننت که من هما آن که دل و هئیالانی هالان درَ گێجیت و من شما هرکَسا آییئے کارانی هسابا مُزَّ دئیان.